door Yura Boerma - Quote 24 oktober 2025
Wil jij ook wel eens je hoofd uitzetten? Al die gedachten die door je hoofd razen, van hele kleine dagelijkse dingen, zoals de boodschappen tot lastig op te lossen problemen op je werk of in de familie. Of al die scenario's die je bedenkt wat er zou kunnen gebeuren als je een bepaalde keuze maakt of als je gaat beslissen om iets wel of niet te gaan doen. Popcorn in je hoofd Soms lijkt het wel popcorn in je hoofd, die gedachten blijven maar komen. Dan is het heel lastig om keuzes te maken. Een andere vervelende bijkomstigheid van piekeren is dat het vaak doorwerkt tot in de avond. Je kan niet in slaap komen of wordt middenin de nacht wakker. Je brein is heel sterk en overruled je lichaam. Je hebt ongeveer 50.000 gedachten per dag en 75% daarvan is negatief! Als je die gedachten hun gang laat gaan ervaar je veel onrust en spanning in je hoofd én lijf. Je wordt meegesleept Natuurlijk is het fijn om van te voren na te denken over iets wat jou te wachten staat. Dan heb je het gevoel wat meer voorbereid te zijn en dat je weet hoe je moet handelen als het zover is. Maar het zijn vaak negatieve, moeilijke scenario's die op dat moment niet constructief zijn, maar waardoor je wel wordt meegesleept. Het zijn geen feiten Je denkt dat als je er maar mee bezig blijft in je hoofd, dat je de controle hebt. Maar nee, het blijven gedachten en geen feiten, want je kunt het niet bedenken met je hoofd. Je hebt het te ervaren en te doen, dan pas weet je hoe de situatie echt zal zijn. Het is vaak niet het probleem dat onrust en spanning veroorzaakt, maar jouw gedachten over het probleem. Herken je dit en wil je er meer over lezen? Bovenstaande tekst komt uit hoofdstuk 2 'Creëer meer rust in je hoofd en je lijf' van mijn InspiratieDoeBoek. Dit boek is echt iets voor jou als je verlangt naar meer ruimte, rust en tijd voor jezelf. Lees hier alle informatie & reviews over het boek en bekijk & bestel via deze link het boek in mijn webshop
door Yura Boerma - Verzoeknummer 6 oktober 2025
Het lukt je steeds beter om voor jezelf te kiezen, maar toch is er een sluimerend schuldgevoel als je nee zegt tegen iemand. Lees gauw verder om te weten hoe dat komt en hoe je dit kan veranderen. Je hoofd zegt ja Veel vrouwen hebben tijdens hun opvoeding meegekregen dat je het goed doet als je veel geeft. Dat je klaar staat voor anderen als ze iets aan je vragen. Je brein is daardoor helemaal gericht op de aandacht die anderen van je vragen en het beroep dat op je wordt gedaan door werk, gezin, familie en vrienden. Zodra er een verzoek komt zet je hoofd het sein automatisch op groen, oftewel ja. Je houdt je niet aan de oude regels Het is een overtuiging, een sterke gedachte in je hoofd die als eerste opkomt en vanuit die gedachte ga je handelen, ga je in de zorg stand. Dus op het moment dat je besluit om beter voor jezelf te gaan zorgen, dan ga je dat patroon doorbreken. Iets wat je al jaren zo doet. En dan komt het schuldgevoel om de hoek kijken, want je houdt je niet aan de oude regels. Je gaat je anders gedragen en dat voelt gek. Alsof het niet goed is. Het kan niet van de ene op de andere dag veranderen Je ervaart een schuldgevoel, omdat je het gevoel hebt dat het zo hoort en van je wordt verwacht. Dat is ook de reden waarom zelfzorg zonder schuldgevoel niet kan. Althans, niet van de ene op de andere dag. Maar wel als je ook weet wat goed is voor jou. Als je voelt wat zelfzorg met je doet in positieve zin. Als je merkt dat je oplaadt, meer energie hebt, je vuurtje weer gaat branden en je daardoor ook beter voor de ander kan zorgen. Te veel geven en te weinig nemen Realiseer je dat nemen essentieel is om te geven, voor anderen te zorgen. Maar we hebben geleerd onze omgeving prioriteit te geven boven onszelf. Dat het aanpassen aan en zorgen voor onze omgeving belangrijker is dan het kiezen en zorgen voor onszelf. Nu heb je daar last van en is de balans zoek. We geven vaak te veel en we nemen te weinig. Jouw ruimte ingenomen door anderen Het kan heel veilig voelen om veel te geven. Je aandacht op de ander, op je omgeving te richten en zelf niet te veel ruimte in te nemen. Maar wat er dan gebeurt, is dat jouw ruimte wordt ingenomen door anderen. Niet omdat ze jou die ruimte niet gunnen, maar omdat jij die ruimte niet pakt. Dus wordt het ingevuld door bijvoorbeeld je kind of partner, een collega, een vriendin of een van je ouders. Zij vragen jouw zorg of aandacht en jij geeft. Ruimte creëren voor wat goed voelt Hoe ga je dan nemen? Kiezen voor wat jij zelf belangrijk vindt? Ruimte creëren voor wat goed voelt voor jou? Zonder schuldgevoel. Wat hierbij helpt is om je waarden te onderzoeken. Waarden zijn de drijvende kracht achter gedrag. Ze beïnvloeden je leven en bepalen wat je belangrijk vindt. En ook waarom je iets doet of juist niet doet. Waarden geven richting aan je keuzes en geven de ruimte aan die jij zo nodig hebt om naast het geven ook te nemen. Makkelijker ergens zonder schuldgevoel voor gaan Door je drukke leven ben je vaak niet bewust bezig met jouw waarden, maar ze kunnen helpen om je eigen richting te bepalen. Zonder dat het je is aangeleerd of opgelegd. Je gaat meer van binnen naar buiten leven, omdat je je bewust bent van wat er speelt bij jou van binnen. Wat je écht belangrijk vindt. Je hebt inzicht in waarom je dingen voelt of doet zoals je ze voelt of doet. Hierdoor kun je makkelijker grenzen stellen en keuzes maken in het leven. En kun je ook makkelijker helemaal ergens voor gaan, zonder daarna te twijfelen of een sluimerend schuldgevoel te hebben. Breng het in balans By the way: realiseer je dat je jouw tijd en aandacht aan beide kan geven. Aan de ander én aan jezelf. Als je dit meer in balans brengt, ga je ook beter aanvoelen wanneer je nee of ja wilt zeggen. Voorheen zei je misschien al snel ja, omdat je het zo gewend was en er niks anders in je opkwam. Of je deed het vanuit schuldgevoel. Enne … ja zeggen is natuurlijk helemaal goed. Nadat je hebt ingecheckt bij jezelf. Pas dan geef je antwoord of stel je iets voor wat je voor de ander kunt doen. Extra: een to do tip: Leer jezelf manieren aan om nee te zeggen die goed voelen voor jou. Maak het je eigen. Zoals bijvoorbeeld: ‘Leuk dat je mij vraagt, maar ik kan je helaas niet helpen.’ Of: ‘Ik kan dan niet. Zou het ook op een ander moment kunnen?’ Of: ‘Ik heb er geen tijd voor, maar ik hoorde van … dat zij/hij ruimte in de agenda heeft.’ Deze tip komt uit mijn InspiratieDoeBoek 2. Bekijk en bestel het boek hier Wil je nee leren zeggen zonder schuldgevoel? Denk je als je dit leest: dat wil ik. Geen schuldgevoel meer als ik voor mezelf kies. Neem dan contact met me op . We bespreken samen waar je tegenaan loopt en wat je anders zou willen. Wat je nodig hebt en waar je behoefte aan hebt. De kennismaking is altijd gratis. Daarna maken we samen een plan hoe jij jouw doel gaat bereiken en start de coaching.
door Yura Boerma - Verzoeknummer 26 augustus 2025
Een blog over het loslaten van negatieve gebeurtenissen en mensen is misschien wel een van de moeilijkste die ik ooit heb geschreven. En toch doe ik het, want ik kreeg dit onderwerp als verzoeknummer in mijn inbox. Waarom is het zo moeilijk? Omdat loslaten heel groot is. Te groot om zomaar te kunnen, dus dat hoef je ook niet van jezelf te verlangen of verwachten. Het liefst wil je er in één keer vanaf Maar toch wil je van die negatieve gebeurtenissen en mensen af. Het liefst in één keer. Hup, uit je hoofd, lijf en leven. Weg ermee. Als je niet zo’n denker en voeler bent, dan kan je dat misschien ook wel. Er niet meer mee bezig zijn lost alles op. Er zijn wellicht mensen die dat zo doen, maar het gros van de vrouwen die ik spreek kunnen het niet. En dat is heel menselijk, want je bent geraakt. Tot diep in je ziel, je gevoelens, je eigenwaarde. Dat raak je niet zomaar kwijt. Leren dealen met het negatieve Ik help mijn coachees door te bekijken hoe ze de impact kunnen verminderen. Stapje voor stapje. Zodat het minder groot wordt en minder aan je knaagt of pijn doet. Vanuit de positieve psychologie kijken we samen naar waar je last van hebt, maar we onderzoeken ook waar je kracht zit. Zo vergroten we de draagkracht en dat helpt je effectief om te gaan met negatieve ervaringen. Je veerkracht wordt aangesproken en zodra je die hebt aangeboord, is het ook makkelijker om veerkrachtig te blijven. Vanuit die staat van zijn kun je makkelijker met tegenslag, stress en druk omgaan. Je gaat niet het negatieve negeren, maar je leert ermee te dealen. Hoe doe je dat? Aan de ene kant gaat het om je mindset en aan de andere kant gaat het om je gevoel, de compassie voor jezelf. Aandacht geven aan het tegenovergestelde Als je vast zit in een vicieuze cirkel van negatieve gedachten en gedrag van jezelf of van een ander, dan is het belangrijk om aandacht te geven aan het tegenovergestelde: jouw sterke kanten. Dus kijken naar wat je kracht, talenten en waarden zijn. Als je hier mee aan de slag gaat dan is je intrinsieke motivatie namelijk veel groter om anders met lastige dingen en moeilijke mensen om te gaan. Om anders tegen negatieve zaken aan te kijken. En is het makkelijker om met deze positieve inzet te kijken naar de zaken die belangrijk voor je zijn. Of het nu gaat over je werk, om dingen die je anders wilt in je privé leven of in je relatie. Door voluit te leven naar je waarden, weet je wie je bent en ervaar je meer momenten van positiviteit en veerkracht. Ondersteun jezelf Zelfcompassie een plek in je leven geven is ook belangrijk. Wees net zo aardig voor jezelf als je voor je beste vriendin bent. Betrokken, begripvol, hartelijk en liefdevol. Benoem al je gevoelens en emoties die door je heen gaan. Ze zijn er, die gevoelens van stress en ongemak. Kies ervoor om hier met warmte en vriendelijkheid naar jezelf op te reageren. Niet om de negativiteit te koesteren, maar om jezelf te ondersteunen. Je kunt even een hand op je hart en/of buik leggen of over je armen te wrijven. Dan maak je de positieve neurotransmitter oxytocine aan, die helpt jou om te gaan met hoe je je voelt en om rustiger te worden. Wens jezelf iets goeds toe, net zoals je dat doet bij een vriendin als ze haar verhaal kwijt wil. Wees je eigen beste vriendin. Het maakt je kalmer en je innerlijke criticus wordt stil. Je mag natuurlijk ook iets anders doen waarmee je goed voor jezelf zorgt of iemand bellen en uitspreken hoe het met je gaat. Dat je hulp nodig hebt. Je hoeft het niet alleen op te lossen. Zien waar jouw invloed ligt Zo kom je er steeds meer achter welke kleine aanpassingen je kunt doen om het effect te verminderen die negatieve gebeurtenissen en mensen op je hebben. Welke keuzes maak je dan? Of wat houd je tegen om dit te kunnen en doen? Door te kijken naar wat goed gaat en hoe je goed voor jezelf kunt zorgen, zie je ook makkelijker waar jouw invloed ligt. Op je eigen leven. Je gedachten, gevoelens en gedrag en welke impact je wel of niet binnen wil laten komen. Wil je anders leren omgaan met negatieve gebeurtenissen en mensen? Vraag jij je ook af hoe je de impact hiervan kan verminderen? Wil je ontdekken wat je kracht, talenten en waarden zijn en dat je weer voelt waar jouw invloed ligt? Ik onderzoek het graag samen met jou, zodat je stap voor stap gaat ‘bouwen’ aan het leven dat jij wilt en dat past bij de situatie waarin je nu zit. De kennismaking is altijd gratis. Mail naar info@posiyou.nl of bel/WhatsApp naar 06-83554192, dan bespreken we samen wat je nodig hebt en welke coaching bij jou past. Bekijk hier het coachaanbod
door Yura Boerma - Quote 19 augustus 2025
Deze quote is een goede realisatie. Al lijkt het soms makkelijker om 'af te kijken' bij anderen of kritisch te zijn op jezelf, omdat jij een ander pad loopt dan bijvoorbeeld een vriendin of collega die zo goed lijkt te gaan. Ik gebruik expres het woord 'lijkt', want dat weet je nooit zeker totdat je het echt navraagt bij die persoon. We hebben namelijk allemaal ons eigen pad te bewandelen. Om dat te kunnen en te weten hoe jouw pad eruit ziet of waar je naartoe wilt, is het helpend om te weten wat er écht toe doet voor jou. Zodra je weet wat jóuw waarden zijn, dan kun je daarvoor gaan staan. Het zijn richtinggevers die je ondersteunen in het maken van keuzes, aangeven van prioriteiten en stellen van grenzen. In al jouw leefgebieden. Juist doordat je weet waar je voor staat, voel je je kracht. En dat is voor iedereen anders. Dus je kunt ook eigenlijk helemaal niet het voorbeeld van een ander volgen, want dan zou je jezelf verloochenen. Begrijp je wat ik bedoel? Weten wat jíj echt belangrijk vindt, maakt dat je met beide benen stevig op de grond staat, je voelt wat bij je past en je weet wat wél werkt voor jou. Zo pak je de regie over je eigen leven en loop je het pad van jezelf. En dat voelt heel goed!
door Yura Boerma - Verzoeknummer 22 juli 2025
Er zijn veel dingen te doen die een vrij, blij en zomers gevoel geven al ga je niet echt op vakantie. Door weg te gaan of thuis te blijven. Ik heb 7 tips voor jou. Tip 1: Ga zomerse dagjes weg. Ik doe dit zelf op het moment en het bevalt mij heel goed. Je rijdt of treint naar een plek die je nog niet kent en gaat daar de omgeving verkennen. Een natuurgebied, bloemen pluktuin, stad, dorpje, bos of strand. Net waar je zin in hebt. Om er actief bezig te zijn door te wandelen, fietsen, kanoën of een museum te bezoeken, maar je kan er natuurlijk ook een relaxte dag van maken. Net waar jij zin in hebt en wat jou een zomers- of vakantiegevoel geeft. Tip 2: Fiets naar de stad waar je het dichtst bij woont en die goed voor jou te bereiken is. Ik woon zelf ‘dichtbij’ Utrecht en het is heel verfrissend om op een andere manier de stad binnen te komen. Het leuke is dat je je ook een beetje inwoner voelt van die plek, want het voelt zo anders en vrij dan dat je met de trein of auto aankomt. Probeer het maar eens uit. Tip 3: Gun jezelf nieuwe inzichten met het PosiYou InspiratieDoeBoek. Ik heb speciaal voor jou twee boeken geschreven om op een laagdrempelige, leuke en soms ook creatieve manier jezelf beter te leren kennen. InspiratieDoeBoek 1 is echt een boek voor jou ‘als je verlangt naar meer ruimte, rust en tijd voor jezelf. Als je wilt leven en werken vanuit je hart, in lijn met jezelf’. InspiratieDoeBoek 2 is voor jou ‘als je verlangt naar meer balans in jezelf. Tussen geven en nemen. Tussen zorgen en zelfzorg. Tussen je hoofd en je hart’. Via de linkjes hierboven bekijk en bestel je ze in mijn webshop. Het is tijd voor jou! Tip 4: Maak een puzzel met een afbeelding die jou blij maakt, waar je echt wat mee hebt. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een puzzel waar Frida Kahlo op staat in verschillende poses en gedaantes uit de schilderijen die ze zelf maakte. Tip 5: Doe inspiratie op via mijn blog waar ik regelmatig schrijf over de nieuwe plekken die ik ontdek. Bijvoorbeeld: Villa Augustus, landgoed Rhijnauwen, de tuinen van Kraaybeekerhof, Texel, Schoorl of Arnhem met een fijn koffietentje en de 7 straatjes. Ik geniet daar enorm van: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Via deze link lees & bekijk je ze alle 21 en kies je een plek uit die jij ook wilt bezoeken. Tip 6: Plan een thuisdag of -week en lees eindelijk dat tijdschrift dat er al zo lang ligt. Pak je dagboek weer op, ga handletteren of start een creatieve (online) cursus. Kies nieuwe foto’s uit voor de lijsten die in je woonkamer of overloop hangen. Bak een gezonde taart met zomers fruit of kook een nieuw recept met ingrediënten die je niet zo snel zou kiezen. Nieuwe dingen doen geeft energie en dat past goed bij de zomer! Tip 7: Gun jezelf coaching. Ik heb een fijne zomeraanbieding met een mini VIP dag. Drie uur 1-op-1 coaching op een mooie wandel locatie vlakbij Utrecht. Je leert in een halve dag hoe je meer ruimte, rust en tijd voor jezelf neemt. Zonder schuldgevoel. Hier lees je er alles over en meld je je aan We plannen samen een datum, zodat ik jou kan helpen naar meer balans in je leven!
door Yura Boerma - Nieuwe plekken ontdekken 19 juli 2025
Nieuwe plekken ontdekken en delen Een van de dingen die ik het allerleukst vind om te doen, is het ontdekken van nieuwe plekken . Daar kan ik enorm van genieten: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Dat doe ik graag via mijn Inspiratieblog en via social media. Aan de rand van Utrecht De Veldkeuken in Bunnik tussen landgoed Amelisweerd en Rhijnauwen is een plek die je echt moet kennen. Met een fijn (rookvrij) terras en Buitenbar aan de Kromme Rijn, vlakbij een brug zodat je er van alles te zien hebt. Er komen wandelaars, fietsers en kanoërs langs. Het ligt aan de rand van Utrecht, heel centraal in het land en toch is er een rustige sfeer. Vooral als je er in de ochtend bent. Eigen bakkerij en landgoedwinkel Ze staan voor puur en lekker eten. Bij de koffie en thee bestel je overheerlijke taartjes, die uit hun eigen bakkerij komen en die ook bij veel andere koffietentjes in de buurt worden verkocht. Je kunt er ook ontbijten en lunchen met het lekkerste desembrood. Die je gelukkig ook in hun landgoedwinkel kunt kopen. En waar ze veel meer lekkers te koop hebben liggen. Dus vergeet daar vooral niet te gaan kijken! In de zomer kun je er ook dineren en maken ze de lekkerste gerechten met alles wat net geoogst is. Kijk even op de website tot welke datum dit is, dan kun je meteen reserveren. Wandelen langs het water en door het bos Aan het einde van de parkeerplaats Amelisweerd zie je een bordje staan met Bunkerpad. Die kun je volgen naar landgoed Rhijnauwen, waar je verder kunt lopen langs de Kromme Rijn of door het bos. Hier kom je ook het bekende Theehuis Rhijnauwen tegen. Je kunt vanaf de parkeerplaats ook meteen doorlopen naar de Veldkeuken, er lekker binnen of op het terras zitten en vanaf daar gaan wandelen. Langs de Kromme Rijn richting Utrecht en dan zo langzamerhand het bos van landgoed Amelisweerd in. Er zijn genoeg mogelijkheden en routes. Er lopen ook genoeg fietspaden en -routes als je meer een fietser bent. Onder de foto van de landgoedwinkel vind je meer leuke tips in de buurt van de Veldkeuken en informatie over de Veldkeuken, zoals hun site voor de parkeermogelijkheden, reserveren, webshop voor het bestellen van brood etcetera.
door Yura Boerma - Boekentip 6 juli 2025
‘Als je me toen had gevraagd waarom ik opnieuw aan de tocht wilde beginnen, had ik je geen antwoord kunnen geven. Pas onderweg zou ik erachter komen wat me dreef, zou ik leren dat een wandeling veel meer is dan één stap voor de andere, meer dan een avontuur of een fysieke inspanning. Ergens tussen de hoge meren van het Lake District en de vredige heuvels van de Yorkshire Dales zou ik begrijpen dat mijn wandeling een afscheid was. Een deur sluiten. Een hart breken. Een bladzijde omslaan. Dromen. Jaren. Charlie.’ Over oude paden naar een nieuwe toekomst Zo begint het boek 'In mijn voetsporen. Trektocht over oude paden naar een nieuwe toekomst' van Sarah Meuleman. Als twintiger doorkruiste ze het noorden van Engeland. Met een zware rugzak liep ze de legendarische en pittige Coast to Coast route. Van de Ierse Zee naar de Noordzee. Op een dag vond ze het dagboek terug dat ze toen heeft bijgehouden en voelde ze dat ze terug wilde keren. Om het pad opnieuw te lopen in haar oude voetsporen. Ze herontdekt het landschap en door een onverwachte wending ook zichzelf. Waar ligt mijn eigen spoor? Sarah loopt de trektocht samen met haar vriend Mark. Hij noemt het haar ‘tweede kruistocht’. Maar zij heeft dan nog niet door wat deze wandeling haar zal brengen. Wel weet ze dat het haar rust gaat brengen en dat ze oude herinneringen tegen gaat komen. Onderweg en in haar hoofd. Het is een zware trektocht, omdat in het begin haar conditie niet heel goed is en ze ook onderling strubbelingen krijgen. Maar ze ontmoeten ook veel mede wandelaars die ieder hun eigen verhaal en reden hebben om de route te lopen. Hier haalt ze veel steun en plezier uit, maar het uiteindelijke verhaal gaat over haar en Mark. Aan het einde van het boek schrijft ze: ‘Sporen. Deze hele trektocht draait om sporen. Niet alleen loop ik in de voetsporen van het meisje dat ik ben geweest, ik zoek ook naar de mijne. Waar wil ik heen? In deze fase van mijn leven? Waar ligt mijn eigen spoor?’ Niet langer bang zijn om ruimte in te nemen ‘Doorzetten betekent hetzelfde spoor aanhouden. Niet uitspreken wat je dwarszit, maar accepteren en verdragen. Sterker zijn dan de pijn. Eigenlijk is doorzetten een vorm van zwijgen. Vroeger heb ik geleerd dat het belangrijk is om nederig en bescheiden te zijn. Het leven draait niet om jou, druk je niet te veel naar de voorgrond, wees vooral niet arrogant. Of, een mooie van mijn vader: jij bent niet de navel van de wereld. Jarenlang heb ik gedacht: wat doe ik ertoe? Elk spoor van mij zal gauw verdwijnen. Net als die witte lijnen in de lucht van straaljagers die net over onze hoofden vlogen. Alles zal vervagen en verstrijken. Langzaam begin ik te begrijpen dat mijn tweede tocht daar tegen indruist. In dit overrompelende landschap plaats ik mijn eigen voetstappen en gedachten centraal. Dat voelt als een omwenteling. Ik wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen. Ik wil mijn eigen lijnen tekenen in de lucht. Sporen achterlaten. Als is het maar voor even.’ Dit vind ik zo’n mooie passage. Ze wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen, al heeft ze jarenlang geleerd en gehoord dat ze nederig en bescheiden moet zijn. Ze moest een soort van klein blijven en vooral niet laten horen wat zij ergens van vindt of iets doen waarmee ze een stempel drukt op de wereld. Al is het klein, zoals dit boek schrijven. Laten zien wat er verborgen zit in jou Ik zie mooie parallellen met de vrouwen die ik coach en die ook moeite hebben met het innemen van ruimte. Het nemen van tijd voor zichzelf of zich dat te gunnen. Terwijl het een basis behoefte is die we allemaal nodig hebben in het drukke leven wat we leiden. Want anders drijven we af van onszelf, van wie we zijn en waar we goed in zijn. Wat ons drijft en waar we blij van worden. Wat we de wereld te bieden hebben, al is het klein en passen we het alleen maar toe in de kring waartoe we behoren. Je doet ertoe, je bent van waarde en je mag zichtbaar zijn. Met alles wat in je zit en wat er misschien al jaren niet uitkomt. Wat zit er stilletjes verborgen in jou? Voel jij dat er iets borrelt van binnen dat eruit mag? Waardoor jij meer jezelf bent en gaat floreren? Laat het zien, lieve vrouw. Want wij zitten daarop te wachten. Op jouw innerlijke wijsheid en jouw talenten. Laat maar zien wat er onder al die laagjes zit verborgen. Wordt er iets in jou aangeraakt door dit verhaal? En vind je het fijn om daar samen over te sparren? Laat het me weten en stuur een berichtje
door Yura Boerma - Quote 26 mei 2025
Er zijn van die momenten dat je vast zit in een situatie op het werk, privé of met jezelf. Je wil uit die situatie, je wil het anders maar hoe. Verandering is moeilijk, want wat voor consequenties heeft het... Dat is vaak onvoorspelbaar of althans, zo voelt het. En daarom hebben we een hekel aan verandering en willen we het liever bij het oude houden. Toch is verandering ook verfrissend. Dat heb jij vast ook wel ervaren. En daarom houden we óók ervan. Omdat het ons veel goeds kan brengen. Ik houd het zo niet vol In de coachgesprekken komt het woord verandering vaak aan de orde: 'ik wil het anders in mijn leven', 'ik ben toe aan verandering, maar hoe doe ik dat en durf ik dat?' 'ik wil dat mijn relatie, mijn kind of mijn werk verandert, want zou houd ik het niet vol'. Bij het doorvragen naar waar het precies om gaat, realiseren veel vrouwen zich dat het gaat om het verbeteren van hun leven, relatie of werk. Niet zozeer dat het meteen helemaal verandert, maar dat het passender is. Bij wat ze écht belangrijk vinden en hoe ze in het leven staan. Het kloppend maken van de situatie Een situatie hoeft niet meteen helemaal te veranderen, maar je kan wel onderzoeken hoe het beter wordt voor jou. Dat het klopt met je waarden, wat er toe doet voor jou. Zodat je leven, relatie of werk goed voelt. Ik gebruik vaak het woord 'jobcrafting' bij het passend maken van werk. Dit kan je op andere gebieden vertalen naar 'lifecrafting' of 'relationcrafting'. Hierin is het kennen van je waarden noodzakelijk. Wat zijn belangrijke waarden voor jou? Denk aan: ontspanning, lichtheid, zelfzorg, openheid, afwisseling, gezondheid, balans, eigenheid, zelfstandigheid, vertrouwen, uitdaging, vrijheid. Zien waar voor jou de verandering zit Als je herkent dat je wil dat dingen hetzelfde blijven, maar ook beter worden neem dan contact met mij op . Dan help ik je bij het onderzoeken van je waarden. In 3-5 coachgesprekken krijg je al veel nieuwe inzichten en zie je heel goed waar voor jou de verandering zit. Op een positieve manier, zonder dat we de negatieve aspecten negeren. Ook die zijn er en zijn onderdeel van je leven. We gaan samen kijken wat werkt voor jou, zodat je met meer rust of plezier in het leven staat of naar je werk gaat. Denk je nu meteen: ja, ik wil hiermee aan de slag? Bestel hier dan een strippenkaart met 3 coachgesprekken Zodra ik jouw gegevens binnen heb, maken we een afspraak voor het eerste gesprek. Wandelend, online of binnen in mijn coachruimte.
door Yura Boerma - Persoonlijke ontwikkeling 19 mei 2025
Zelfzorg wordt op veel manieren gebruikt in social media, boeken, reclames. Waar het vaak om lijkt te gaan is dat je een weekendje weg of op retraite moet gaan of dat je een speciaal kussen of douchegel moet kopen, inclusief allerlei beloftes rondom selfcare. Dat kan in eerste instantie een goed gevoel geven of ontspanning. En dat is fijn, maar op die manier zoek je het buiten jezelf... Wat is dan échte zelfzorg? Echte zelfzorg gebeurt in jezelf en gaat over persoonlijke ontwikkeling en groei. Het is een innerlijk proces waarin je aan jezelf werkt en leert om bijvoorbeeld je grenzen te stellen of keuzes te maken die bij jou passen. En in plaats van of In het leven gaat het om het zien en voelen van negatieve én positieve gedachten, gevoelens en ervaringen. Het complete plaatje van jezelf. Dat maakt jou wie je bent. En dat is vollediger dan als je je alleen op het negatieve richt. Want daar zijn we vaak mee bezig in ons hoofd: wat er niet goed is gegaan, wat beter kan of wat die andere persoon wel niet van je zal denken. Dat je niet goed genoeg bent, fouten maakt of jezelf niet helemaal durft te laten zien. Negatieve ervaringen of overtuigingen hebben je ook gevormd tot wie je bent, evenals positieve. Ik zeg altijd tegen mijn coachees dat die je vaak ook veel hebben gebracht. Maar dat je op een punt in je leven komt dat je er last van krijgt of dat ze je gaan belemmeren of beperken. Dan is het tijd om er iets mee te gaan doen. Vanuit een ander perspectief kijken Alle problemen en tegenslag die je hebt ervaren of moeilijke perioden in je leven kun je vanuit een ander perspectief bekijken. Naast het lijden, je negatieve gedachten en gevoelens ga je ook kijken en voelen wat dit voor betekenis voor je kan hebben. Wat je eruit kan meenemen. Hoe die ervaring je gevormd heeft tot wie je nu bent. Dan kijk je er milder naar, genuanceerder, met andere ogen. Daarnaast helpt het om meer vanuit je waarden te leven. Op die manier kijk je ook milder naar jezelf, door te weten wat jij écht belangrijk vindt, wat je wilt in plaats van moet van jezelf of wat van je verwacht wordt. Zo kun je vanuit zelfcompassie keuzes maken die passen bij wie jij bent. Meer balans in jezelf Dit leidt allemaal tot een gevoel van meer regie over je leven. Dat jij je weer in balans voelt en ziet wat voor invloed je hebt. Wil je meer weten? Of heb je hier een vraag over? Klik hier om mij een berichtje te sturen Dan kijken wij samen wat past bij jou.
door Yura Boerma - Nieuwe plekken ontdekken 10 februari 2025
Nieuwe plekken ontdekken en delen Een van de dingen die ik het allerleukst vind om te doen, is het ontdekken van nieuwe plekken. Daar kan ik enorm van genieten: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Dat doe ik graag via mijn Inspiratieblog en via social media. Koffie met taart is geluk Het is alweer even geleden dat ik een nachtje bij mijn dochter Amber in Arnhem ging logeren. Zij paste er op het huis van mijn schoonzus die met vakantie was. Amber kent Arnhem goed door haar studie die ze er deed en doordat ze er vier weken 'woonde'. Dus stelde ze voor om Bij Ann koffie te gaan drinken met iets lekkers erbij. Hier ben je welkom voor koffie, taart, ontbijt, lunch of Ann's theepotje. Op de muur staat deze lieve tekst: Een volle tafel met eten, vrienden en familie die aanschuiven. Koffie met taart. Dat is voor mij geluk. Vol liefde deel ik dit geluk met jou. Mooie en lekkere taartjes Amber vertelde mij over de 'Instagram-waardige' taartjes die ze regelmatig voorbij zag komen. Nou dat waren ze zeker en ook nog eens heel lekker! De koffie is ook een aanrader, met Brazil Santos bonen van Branderij Boot. Ik heb nog nooit zo'n lekker latte macchiato gedronken. Echt heerlijk om daar zo van te kunnen genieten samen met kleine hapjes taart :-) Genieten op een plek waar de tijd even stil lijkt te staan Kijk van te voren al even op de menukaart via de site, voordat je al het lekkers in de vitrine ziet liggen. Je kan ook het een en ander bestellen. By the way: op hun website staat: 'je bent welkom om de hele dag te ontbijten, brunchen en genieten op een plek waar de tijd even stil lijkt te staan. We kiezen ervoor geen laptop toe te laten bij Ann. Ontmoet de ander en geniet! Hoe leuk en fijn?! Shoppen in de 7 straatjes In de smalle, gezellige en kleurrijke 7 straatjes zitten de leukste winkels. Het gaat om de Wezenstraat, Zwanenstraat, Hertogstraat, Roggestraat, Walburgstraat, Bentinckstraat en Pastoorstraat. Er wordt zelfs gesproken over 'verborgen pareltjes, die zorgen voor een unieke shopervaring'. Het zijn ondernemers met gevoel voor smaak en op veel verschillende gebieden. Ga daar zeker ook even kijken nadat je hebt genoten van Ann's koffie en taart en blijf niet alleen in de grote winkelstraten rondhangen. Misschien kun je die zelfs wel skippen... Meer informatie over Bij Ann Bij Ann is open op woensdag van 11:00-16:00, op donderdag, vrijdag en zondag van 10:00-16:00 en op zaterdag van 10:00-17:00. Op maandag en dinsdag is Bij Ann gesloten. Adres : Hommelstraat 39, 6828 AJ Arnhem Klik hier voor de menukaart, webshop en alle alle actuele informatie van Bij Ann Op de foto hieronder zie je een van de leuke winkels in de 7 straatjes.
door Yura Boerma - Quote 15 januari 2025
Soms voel je zoveel spanning of stress en weet je niet meer wat te doen om het op te lossen, waardoor je je hoofd laat hangen. En dat mag. Echt... want als het zo groot voor je voelt, dan is het moeilijk om je er niet door te laten beïnvloeden. Maar stel je nou voor dat het kleiner is, dat je er wel invloed op hebt. En dat je ook je schouders kunt ophalen. Dat zou toch een wezenlijk verschil maken? Hier heb ik het vaak over met de vrouwen die voor coaching bij mij komen. De gedachten, hersenspinsels, situaties en uitspraken die negatief zijn, je raken of waar je moedeloos van wordt. Dan onderzoeken we samen of het wel nodig is om je druk om te maken of er slecht van te slapen bijvoorbeeld. Je kan in situaties terechtkomen met collega's of je manager en dan echt voelen dat het je raakt. Iedere keer weer. Je hoofd draait overuren waarom die vriendin dat tegen je zei of je maakt je zorgen over hoe die presentatie gaat volgende week. Dat zijn vaak dingen waar je niks aan kunt veranderen. Althans, niet in het nu. En om dan je hoofd te laten hangen heeft enorm veel negatieve en zware impact op jou. Want je kan die collega of je manager niet veranderen. Wat zij zeggen, zegt meer over hen dan over jou. Datzelfde geldt voor die vriendin en die presentatie moet nog komen. Die kan je goed voorbereiden, hulp bij vragen zodat het goed zal gaan. Waardoor jij zelf tevreden bent. Het hoeft geen dikke tien te zijn, maar je hebt dan wel gezegd en laten zien wat belangrijk was tijdens de presentatie. Ik zeg altijd: 'pick your battles'. Wat is écht belangrijk voor jou? Daar mag je je druk over maken, boos over zijn of soms je hoofd even laten hangen. Maar andere dingen - die vaak groter lijken dan ze zijn - daar haal je je schouders over op. Zodra je merkt dat je er weinig invloed op hebt, laat je het gaan. En als je er toch op terug wilt komen bij die ander. Doe dat vooral. Laat weten wat jou raakte. Negen van de tien keer heeft die ander het helemaal niet zo bedoelt of heb je het in je hoofd groter gemaakt dan het was. Dat doet ons brein graag voor ons. Er hersenspinsels van maken, piekergedachten die leiden tot veel onrust. Waar kan jij je schouders over ophalen in plaats van je hoofd laten hangen?
door Yura Boerma - Persoonlijke ontwikkeling 18 december 2024
Als je jouw laagjes gaat afpellen, voel je steeds meer wat jij belangrijk vindt. Diep van binnen zit dat interne weten. Het meisje van vroeger die nog blanco was zonder overtuigingen in haar hoofd en verwachtingen waar ze aan moest voldoen. Zonder allerlei ongeschreven regels over wie je moest zijn, want je was gewoon jezelf. Dat stukje is er nog steeds. Alleen zijn er allerlei gebeurtenissen geweest en heb je ervaringen opgedaan die jou gemaakt hebben tot wie je nu bent. Veel daarvan is goed, die hebben jou geholpen en veel opgeleverd. Maar niet allemaal. Nu zit je in een fase dat je eraan toe bent om de balans van je leven op te maken, zodat je minder bezig bent om steeds aardig te zijn voor iedereen of jezelf voorbij te lopen. Voel wat jij diep van binnen wilt Het is tijd om te voelen wat jij belangrijk vindt. Dat je zelf beslist hoe je omgaat met waar je op dit moment tegenaan loopt. Soms raak je dat even kwijt in de loop van je volle leven. Dat is helemaal niet gek, omdat je hier niet elke dag bewust mee bezig bent. Als je niet volgens jouw eigen waarden leeft, verloochen je jouw eigenwaarde. Wie je bent. Al ben je gevormd door alles wat je hebt meegekregen. Jij bepaalt of dat ook een plek krijgt in jouw leven. Of misschien heeft het wel een plek gekregen, maar dient het je nu niet meer. Zachter en bewuster naar jezelf kijken Zoals bijvoorbeeld de waarde verantwoordelijkheid. Is dat een van jouw waarden? En zo ja, kan je voelen of deze waarde zich voor jouw gevoel alleen naar buiten richt, naar je omgeving? Of ook naar jezelf en vind je het terug in het dagelijks leven? Als je diep van binnen voelt wat je wilt, wat je belangrijk vindt, dan is het ook makkelijker om je uit te spreken. Als je een belangrijke waarde niet alleen projecteert op je omgeving, maar ook integreert in je eigen leven dan geeft dat een positieve vibe. Ook aan de manier waarop je naar jezelf kijkt: zachter en bewuster. Met zelfcompassie. Ontmasker jezelf Hoe je bent geconditioneerd en gevormd kan op een gegeven moment gaan wringen. Je bent wie je bent door al die laagjes die zijn ontstaan: je gedachten, je emoties, je gedrag, je keuzes, de stappen die je wel of niet neemt. En dat kan prima zijn. Totdat je merkt dat het niet meer bij je past of dat het je uitput, je wordt er verdrietig of gestrest van. Dan is het tijd om je eigen richting te bepalen. Van buiten naar binnen wordt dat lastig. Van binnen naar buiten is dat eenvoudiger. "Je hoeft niet de beste versie van jezelf te worden. Dat ben je diep van binnen al. Pel het schilletje eraf en laat jezelf zien. Wie je bent in je zijn, niet wie je bent geworden." (uit InspiratieDoeBoek 1). Haal het muurtje weg Durf je te vertrouwen op wat in jou zit? Om de richting van je leven te bepalen van binnenuit? Het helpt om te begrijpen waarom je een masker hebt opgezet of waarom je dat muurtje hebt gebouwd. Dat doe je om pijn, afwijzing of lastige situaties te voorkomen. Je reageert vaak vanuit onzekerheid of omdat je je zorgen maakt. Uit de gedachte wat anderen van je vinden of omdat je stress ervaart. Het tegenovergestelde daarvan kan jou juist helpen om je richting te vinden, om meer positiviteit en geluk te voelen. TO DO: Schrijf eens op wat ervoor heeft gezorgd dat jij, misschien uit bescherming, een masker hebt opgezegd of een muurtje om je heen hebt gebouwd. Maak hier één woord of zin van en schrijf daar het tegenovergestelde bij op. Hoe duidelijker het verschil, hoe groter de positieve impact. Bijvoorbeeld: je zorgen maken - wensen en verlangen. Of: kritiek - waardering. Of: wat anderen van je vinden - je eigen pad vinden. Route naar binnen: geloof in jezelf Je mag de rust, ontspanning, het vertrouwen en geloof in jezelf (terug)vinden. Stap voor stap van binnenuit het goede blijven opzoeken en geloven dat het goed komt. Positieve gedachten, positieve gevoelens, positieve acties. Van moeten naar willen. Weten en voelen dat het klopt. Doen wat nodig en goed is voor jou. Juist als je te veel weggeeft, voor anderen zorgt of als er problemen en gedoe is, is het belangrijk om de route naar binnen te nemen. In jou zelf, want dat ben jij. Jouw eigen ik, jouw essentie en van daaruit ontstaan mooie dingen. Ga er zelf mee aan de slag In het InspiratieDoeBoek 2 lees je meer over het afpellen van je laagjes. Over ruimte maken voor jezelf, je lat lager leggen, je zorgen uitspreken of je grenzen aangeven. Klik op deze link en lees alles over het boek . Je bekijkt en bestelt het in de PosiYou webshop . Ik stuur het naar je toe in een brievenbus pakketje. Of kies voor deskundige begeleiding van coach Yura Als je het fijn vindt om hierbij persoonlijke hulp te krijgen, vraag dan een gratis verhelderend gesprek aan. We maken niet alleen kennis met elkaar, maar het wordt ook duidelijk waar je tegenaan loopt. Waarom dat zo is. Dat zetten we samen op een rijtje. Denk je meteen: ja dat wil ik? Meld je hier dan aan . Het gratis verhelderend gesprek is online, telefonisch of wandelend en duurt 45 minuten.
door Yura Boerma - Quote 21 november 2024
Soms loopt het leven lekker en dan opeens zit je in een moeilijke periode. Daar kan je enorm van balen. Gabriëlla kwam laatst bij mij voor een vervolggesprek en begon meteen te vertellen dat ze zo teleurgesteld was in zichzelf. De vorige keer dat we elkaar spraken ging het zo goed. Maar nu stapte ze iedere keer weer in haar valkuil om meteen klaar te staan voor haar collega's op het werk. "Weet je wat het is? Als ik iemand zie aanmodderen en ik weet hoe het moet omdat ik het al zo vaak heb gedaan, dan schiet ik meteen in de hulp stand. Neem ik het over en los ik het op. Hoe kan dat nou? Ik voelde mij juist zo sterk dat ik dat niet meer deed en dat gaf me veel energie." "Als ik nu thuis kom, dan ben ik chagrijnig en niet te genieten. Kan ik niet vrolijk zijn bij mijn gezin. Ik vind het ook erg dat ik zo'n terugslag heb, terwijl ik tijdens het vorige gesprek zo goed ging. Pfff... daar kan ik echt niet tegen." Ik zie het bij meer vrouwen gebeuren die ik coach. Ze leren zichzelf steeds beter kennen en weten waarom hun schuldgevoel wordt getriggerd. Of waarom ze altijd aan het zorgen zijn voor anderen en zichzelf vergeten. Ze gaan beter voor zichzelf zorgen, zonder anderen opzij te zetten en voelen meer ruimte om te doen wat bij hen past. En als ze dan even een terugslag hebben, zijn ze streng voor zichzelf. Dat mag dan niet, ze moeten het goed blijven doen. Maar echt, dat hoort erbij. Dat je eerder een kort lontje hebt of het moeilijk vindt om voor jezelf op te komen. Dat mag, lieve vrouw. We zijn geen robot die je anders kan programmeren, waardoor je alles 100% doet zoals je zou willen. Zodat alles perfect gaat en jij alleen maar vrolijk en positief ben. Voel compassie voor jezelf en gun jezelf hierin tijd en ruimte.
door Yura Boerma - Boekentip 1 november 2024
Ik kan het gewoon niet. Opschrijven wat er als eerste in mij opkomt bij de drie mensen die voor mij zitten. Wat voor werk doen ze? Is die ene vrouw moeder? Wonen ze in een rijtjeshuis of in een luxe villa? Dat soort dingen. Ik kan de opdracht van de trainer gewoonweg niet doen, schrijf niks op en ze vraagt zich af waarom. Ik zie drie mensen, zonder er van alles bij te bedenken of in te vullen. Blanco, niets. Ik heb als coach een groot voordeel Opgeleid als cultureel antropoloog kijk ik onbevooroordeeld. Hoor ik van die ander wie zij is, wat ze doet en wat haar bezighoudt. Als coach is dat een groot voordeel, omdat ik zonder oordeel of zelfgevormd beeld de gesprekken inga. Pas als ik de persoon een of twee keer heb gesproken en gehoord, weet ik wie ze is en wat haar sterke en zwakke kanten zijn. Dat je de rest van je leven een weirdo bent Op het moment dat ik het boek Da’s gek. Een antropologische kijk op normaal van Danielle Braun lees, realiseer ik me dat ik als antropoloog toch wel een vreemde eend in de bijt ben. In het voorwoord schrijft Joris Luyendijk (journalist, auteur, antropoloog): “Wat ze je niet vertellen, wanneer je zoals ik antropologie gaat studeren, is dat je de rest van je leven een weirdo bent. Je leert jezelf deprogrammeren door je eigen vanzelfsprekendheden en aannames over wat normaal is fundamenteel tegen het licht te houden en ter discussie te stellen. Dit maakt je voor altijd een ander mens en isoleert je van de mensen voor wie deze vanzelfsprekendheden nog steeds precies dat zijn: dingen die vanzelf spreken. Dus wordt er gezegd: zo gaat dat hier gewoon. Of: waarom doe je zo moeilijk?” Dat gevoel kreeg ik ook toen de trainer naar mij keek en niet begreep dat ik de opdracht niet deed. Waarom doe ik zo moeilijk? Ik zie die drie mensen toch zitten? Dan komen er toch allerlei gedachten op? Haar normaal en mijn normaal waren heel verschillend. Een blik op de wereld die jou helpt te ordenen Maar ja, wat is gek en wat is normaal? Waar je opgroeit, leeft en werkt leer je afspraken, normen en waarden. Elke groep heeft eigen omgangsvormen en die bepalen wat je gek vindt en wat niet. Waar je een oordeel over hebt. Daar is niks mis mee, maar het kan heel verhelderend en bevrijdend zijn om hier eens anders naar te kijken. Op het moment dat je een oordeel hebt over iets of iemand gaat daar een gedachte aan vooraf die jouw oordeel bepaalt. Door de stad of het dorp waarin jij leeft. Jouw opvoeding of opleiding. Je relatie of vriendengroep. Het bedrijf waar je werkt of de sportclub waar je fan van bent. Door al die invloeden heb je een blik op de wereld gekregen, die jou helpt te ordenen. Zodat je weet hoe jij ergens tegenaan kijkt. Wat je ergens van vindt. Een beetje verder uitzoomen dan je gewend bent Als je durft te kijken met nieuwe ogen naar jezelf en je omgeving zie en ervaar je andere dingen. Je leert jezelf een oordeel uit te stellen, omdat je een beetje verder uitzoomt dan je gewend bent. Danielle Braun (organisatie antropoloog) noemt dat “uit je denkbubbel stappen, waardoor je minder oordeelt. En daardoor origineler en vrijer wordt, op je werk en thuis.” Zij schrijft in haar boek dat het gaat om het “trainen van je verwonderde blik en je compassiespier. Het vraagt om een beetje dissociëren. De blik van de buitenstaander, de reiziger, de antropoloog. Een onwaarschijnlijk belangrijke vaardigheid voor leiders en begeleiders van verandering in organisaties. Dat is precies wat ik je met dit boek wil laten ervaren. Dat vanzelfsprekendheden minder vanzelfsprekend zijn.” Lees het blog verder onder de foto van het boek verder en n eem dat wat gek is of normaal weer eens onder de loep.
door Yura Boerma - Levensverhalen 2 oktober 2024
Het is 1989 en ik ben in Praag samen met mijn klasgenoten. Een gezellige schoolreis met een educatief tintje, georganiseerd door mijn geschiedenis docent. Zij is echt een geweldig mens en kan elke leerling warm maken voor haar vak door de manier waarop ze vertelt. Of het nou in de klas is of onderweg in Praag. De twee jaren dat ik les van haar heb, houd ik van geschiedenis en dat was de voorgaande jaren zeker niet zo. Saaie stof met allerlei ouderwetse theorieën en namen interesseren mij niet als puber. Een mannennaam? Wat mij op dat moment wel interesseert, is dat ik een mannennaam blijk te hebben. Als we Praagse mensen ontmoeten, volgt er zo’n afgezaagd kennismakingsrondje. Meteen de eerste keer is het raak: “Waarom heet jij Yura? Dat is hier een naam voor mannen, niet voor vrouwen!” Ik ben perplex, hoe kan dat nou? Doctor Zhivago De inspiratiebron voor mijn naam was de romantische film Doctor Zhivago. Tijdens de zwangerschap zaten mijn ouders in de bioscoop en ze vonden zijn voornaam Yuri meteen een mooie naam. Ik schopte veel in de buik van mijn moeder, dus ze dachten een jongetje te krijgen als tweede kind. Groot was de verrassing toen ze een meisje bleek te zijn! Maar ach, daar deden ze niet moeilijk over. Ze veranderden alleen de laatste letter. Yura klonk heel passend voor een meisje. Niet wetende dat het een jongensnaam is… Ze voelden zich vrij In die tijd werd een naam als Yura gezien als anders dan anders. Het was vooral heel liefdevol gekozen door mijn ouders. Je hoorde toen nog veel vernoemingen naar opa’s en oma’s. Maar daar deden zij niet aan. Ze voelden zich vrij om een aparte naam te kiezen. Dat kwam misschien ook wel doordat mijn broer de vierde Victor was in de rij. Mijn vader heet zo, mijn opa en overgrootvader. Dat is een traditie, waar de heren zich goed aan hebben gehouden. Ook mijn broer heeft zijn eerste zoon Victor genoemd. Des te leuker is het dat ik een ‘eigen’ naam heb gekregen! Mijn naam spellen Als kind en puber was ik er echter niet zo blij mee. Ik moest altijd twee of drie keer mijn naam zeggen en spellen. Wat een gedoe! In die tijd had ik liever Sandra of Debby geheten, zoals mijn klasgenoten en vriendinnen. Pas later toen ik ging werken, was mijn naam juist een goede ijsbreker tijdens sollicitatiegesprekken. Dan kon ik eerst vertellen waarom ik zo heette, voordat er allemaal moeilijke vragen aan mij werden gesteld. Heb jij ook een bijzondere naam? Een naam met een verwijzing naar een boek, artiest, auteur, kunstenaar of iets anders? Het kan natuurlijk juist ook heel leuk zijn om vernoemd te worden naar je lieve oma of gezellige tante. Dat geeft ook een soort verbinding. Voel jij dat ook zo?  Credits foto: pedrosala
Zo sta je weer aan het stuur van je leven
door Yura Boerma - Persoonlijke ontwikkeling 17 september 2024
“Waarom doe ik wat ik doe en waarom op deze manier? Ik moet veel van mezelf en daardoor heb ik het gevoel dat ik zoveel weggeef, maar niet terugkrijg. En daarvan raak ik uitgeput. Niet alleen op mijn werk, maar ook thuis. Wat kan ik doen om het weer op mijn eigen manier te gaan doen, die goed voelt voor mij en waar ik meer ontspannen en blij van word? Nu lijkt het wel alsof ik geleefd wordt door van alles en iedereen…” Klinkt jou dit bekend in de oren en voel je ook dat je regelmatig de leiding over je leven verliest? Dat je je out of control voelt? En dat aan het stuur van je leven staan en blijven staan hetgeen is wat je het liefst wilt? Lees dan verder voor de vragen en tips die ik aan Lucia meegaf tijdens de coaching. Vraag 1: Wat vind je écht belangrijk en waar krijg je energie van? Omdat Lucia niet lekker in haar vel zit, is het eerste waar we mee aan de slag gaan haar energiebalans en waarden - wat doet er echt toe? Voor Lucia was het een eyeopener dat er zoveel energievreters in haar week zitten. Lucia: “Wat confronterend zeg, maar ook super concreet om eens alle energiegevers en energievreters op te schrijven en die terug te zien in mijn weekplanning. Pfff… ik wist niet dat ik zoveel energie ‘weggeef’ aan bijvoorbeeld het zorgen voor mijn pubermeiden, tijdens overleggen op mijn werk en vooral de vele bila’s waar ik als teamleider mee te maken hebt. De tweegesprekken met mijn teamleden die elke keer uitmonden in geklaag en gedoe. Ik ben heel erg van de harmonie, rust en gelijkwaardigheid, dus ik doe er alles aan om de sfeer goed te houden of te maken.” Al doorpratend merkt ze op dat haar waarden ervoor zorgen dat ze haar eigen grenzen overschrijdt. Op het moment dat ze thuis is, wil ze dat het met haar pubers allemaal in goede harmonie gaat, dus doet ze er alles aan om het leuk te houden. Maar innerlijk voelt ze zich helemaal niet rustig. En datzelfde geldt ook voor de bila’s met haar teamleden. Ze geeft zoveel van zichzelf weg, door maar mee te gaan in hun geklaag, dat ze niet laat zien wat zij écht belangrijk vindt, naast harmonie, rust en gelijkwaardigheid. Dus daar zijn we verder mee aan de slag gegaan. “Als je het gevoel hebt dat je geleefd wordt, is het hoog tijd dat je de regie over je eigen leven terugneemt” (Voor Positiviteit) Vraag 2: Welke gedachte maakt dat je zoveel weggeeft of weghoudt van jezelf? “Dat moeten, daar wil ik echt vanaf” vertelt Lucia tijdens een van de volgende coachsessies. “Waarom leg ik de lat zo hoog? Ik wil gewoon een lat die prima te bereiken is, waardoor ik mezelf kan zijn en me fijn voel. Niet alleen op mijn werk, maar ook als ik thuis ben.” Er zitten vaak gedachten in je hoofd die maken dat je bepaald gedrag laat zien. Gedachten die zijn gevormd door de overtuigingen die je onder andere hebt meegekregen in het gezin waar je bent opgegroeid, waar bijvoorbeeld altijd de harmonie werd bewaard. Je denkt dan al gauw: laat ik er maar niks van zeggen, want anders komt er gedoe. Of vroeger werd jou misschien al snel de mond gesnoerd als je kritische vragen stelde of iets van iemand vond. Er werd continu alles aan gedaan om de lieve vrede te bewaren. Dat was ook het geval bij Lucia thuis. “Ik denk dan al snel bij zo’n gesprek met een van mijn teamleden: ik neem wel even de tijd, laat haar maar praten en stoom afblazen, dan is ze er vanaf. Maar ik voel ook wel dat ik het met sommige dingen niet eens ben die ze bijvoorbeeld over bepaalde collega’s zegt, maar toch doe ik er niks mee. Want stel je voor dat er gedoe komt op de afdeling of dat het gesprek een verkeerde kant opgaat, dan weet ik niet meer wat ik moet doen. Tja, en zo bepaalt die gedachte rondom harmonie dus die gesprekken en wat ik wel en niet mag, of zelfs moet, doen. Ik voel me er opgejaagd door en dat veroorzaakt stress.” De harmonielat van Lucia ligt zo hoog dat ze niks van zichzelf laat zien en dat gaat wringen, want ze wil juist heel graag in gesprek gaan op haar manier. En datzelfde geldt thuis in contact met haar kinderen. Het liefst zonder stress, gedoe en een tijdslimiet. Maar ook op een manier dat niet haar meiden bepalen hoe het gaat, maar zijzelf meer bepaalt wat er gaat gebeuren. En daarvoor wil ze de waarden openheid en groei meer inzetten. “Elke keer dat je tegen jezelf zegt ‘ik zou moeten’ of ‘ik kan niet’, vervang je door een positieve gedachte, zoals ‘ik zou kunnen’ of ‘ik kan’. Wanneer je jezelf bevrijdt van gedachten als ‘zou moeten’ en ‘kan niet’, begin je je te richten op de positieve aspecten van wat we in ons leven kunnen of zouden kunnen doen” (uit: Mindful leven. Een plan voor 8 weken van Jeanie Seward-Magee) Vraag 3: Waar ligt je invloed om dingen anders te doen? De derde vraag heeft Lucia bij het afgelopen coachgesprek meegekregen en daar is zij nu mee bezig voor de volgende keer. Het gaat om de cirkel van betrokkenheid en de cirkel van invloed, een tool van Stephen Covey. Alles wat in jouw cirkel van betrokkenheid zit door je loyaliteit, verantwoordelijkheidsgevoel en enthousiasme kan ook veel energie kosten. Je geeft dan veel van jezelf weg of je laat het gebeuren en daardoor kom je in reactief gedrag terecht. Het lijkt of alles jou overkomt en je kunt er niks aan doen. Je denkt dan ook niet meer aan wat je kan veranderen, maar gaat mee met die stroom, alhoewel je het er niet mee eens bent. Als je dan gaat bekijken hoe je je cirkel van invloed kan vergroten, dan laat je meer proactief gedrag zien: wat kun je anders doen, zodat je merkt dat het meer op jouw manier gaat of dat je meer het resultaat behaalt wat jij wilt? Hoe kun je anders tegen mensen of taken aankijken? Zo kun je je invloed op een positieve manier inzetten voor jezelf, maar ook voor je omgeving. Zoals Lucia dat wil doen met haar waarden openheid en groei: door meer van zichzelf te laten zien in bijvoorbeeld een gesprek met een teamlid, waardoor ze meer kan sturen vanuit zichzelf. Ze kan haar eigen bevindingen weergeven, maar ook kijken naar de groei van de ander, zodat diegene bijvoorbeeld inziet dat het klagen tot niks leidt. Of met haar pubermeiden, dat ze open en eerlijk zegt dat zij moe is van een dag werken en stress voelt als ze thuis komt. En dat het fijn is als ze haar helpen met koken of opruimen, zodat ze met elkaar kunnen gaan eten. Zo bevordert ze ook hun zelfstandigheid (groei) en ‘zit ze zelf meer achter het stuur van haar leven dan dat ze zich mee laat rijden’ met wat er op zo’n moment gebeurt. Wat heb jij nodig om aan het stuur van je leven te (blijven) staan? Uiteraard zijn er nog andere vragen om de regie weer terug te krijgen over je leven. Deze 3 vragen horen bij het verhaal van Lucia. Wil jij ook weten hoe je weer aan het stuur gaat zitten in ‘de bus van je leven’ in plaats van mee te rijden? Ik help je graag weer de regie terug te krijgen en houden, zodat je voelt dat je op een fijne manier in control bent. Wat er ook gebeurt. Tip: kies voor de strippenkaart van 3 uur coaching net zoals Lucia.
door Yura Boerma - Quote 21 augustus 2024
Ben je veel bezig met anderen? Voel je dat jij zelf niet aan het stuur van je leven staat? Dan komt deze quote wel even binnen … Maar het zet je ook in beweging, lieve vrouw. Door te weten waar jouw aandacht naartoe gaat, kan je dit ook anders doen. Want natuurlijk wil je anderen helpen, ondersteunen of naar hen luisteren. Maar niet als het ten koste gaat van jezelf. Van jouw rust of tijd voor jezelf. Ik noem dat aandachtvreters. Je geeft aandacht weg, of het wordt door iemand weggehaald of gekaapt van wat je wél graag wilt doen. Wat goed voelt voor jou. Waar je energie van krijgt of wat je nodig hebt om lekker in je vel te zitten. Dat zijn je aandachtgunners. Schrijf ze allebei eens op. Je aandachtvreters en -gunners EN ONTHOUDT: je kan niet iedereen in je leven tevreden stellen. Als je dat wel wilt doen, is het gevaar dat je niet tevreden bent over je eigen leven. Dat heeft een negatief effect op jou waardoor je de kans loopt om vaak te mopperen en te klagen. Dus: stop tijd in je aandachtgunners en investeer in zelfzorg. Doe wat voor jou belangrijk is De tekst komt uit mijn InspiratieDoeBoek 2. Lees hier alles over dit boek . Je bestelt het in mijn webshop, waarna je het boek in je brievenbus ontvangt. Klik hier om te bestellen
door Yura Boerma - Levensverhalen 18 juli 2024
En opeens ontstaan er kriebels… Ik snap nog niet helemaal waarom, want ik ben halverwege de twintig en lekker een carrière aan het opbouwen. Van tikgeit naar de ledenadministratie bij een kappersorganisatie tot officemanager bij een pr & reclamebureau. Zonder enige beroepsopleiding ben ik op mijn 19 e gestart met werken en heb ik mij opgewerkt in het bedrijfsleven. En toch ervaar ik dat dit het niet is. ‘Gebakken lucht’ verkopen, zo voelt het voor mij. Ik voel me vaak moe en gespannen. En ben niet meer de blije werknemer die ik eerst was. De zoektocht begint Maar waar word ik dan wel blij van? Al pratende met familie en vrienden merk ik dat ik toch graag wil gaan studeren. Dat heb ik nooit gedaan na het vwo. Ik wil niet zomaar een studie, maar het liefst iets waarmee ik een bijdrage kan leveren aan de wereld. En ik wil heel graag Nederland uit. Ik ben helemaal klaar met ons kleine landje en wil meer, mijn vleugels uitslaan. Dus een zoektocht begint. Om een studie te vinden, waarna ik in het buitenland kan werken én waardevol en zinvol bezig kan zijn. Leren begrijpen wat de ander beweegt De keuze valt op culturele antropologie. Ik vind het interessant om meer te weten over wat mensen of groepen beweegt, wat hun drijfveren zijn. Antropologie gaat vooral over de sociale, culturele context van mensen waardoor ze beïnvloed worden in hun gedrag. Een gedragswetenschap, dat lijkt mij wel wat. Begrijpen waarom de ander doet wat hij doet, ook als die ander iets doet wat ik zelf nooit zou doen. De nadruk op de culturele diversiteit van de mens en de internationale oriëntatie sluiten goed aan bij mijn wens om naar het buitenland te gaan. Ik ben uit een impasse gestapt en zit weer vol energie Zo zat ik pas op mijn 26 e voor het eerst in de collegebanken van de Universiteit Utrecht. Twee keer per week ging ik in de avond naar college. Ik zat er tussen allerlei volwassenen die net als ik óók een andere richting op wilden met hun leven. Die ook aan het onderzoeken waren wat ze anders wilden gaan doen in hun carrière. Heerlijk om die gelijkgestemde mensen tegen te komen. Maar het allerfijnst was dat ik weer blij was en vol energie zat. Dat ik uit een impasse was gestapt van werk dat ik niet meer leuk vond en dat ik zelf een situatie aan het creëren was waarin ik naar een baan ging toewerken waar ik 100% achter zou staan. Als ik terugkijk op mijn leven, besef ik dat ik dit vaker heb gedaan; stappen zetten om niet meer vast te zitten in werk of een situatie waar ik me niet goed bij voelde als ik merkte dat ik vast zat. Maar daarover later meer… Mijn intrinsieke motivatie is groot, maar het is ook pittig En nee, deze keuze om te gaan studeren op latere leeftijd was niet makkelijk, want ik combineerde het met een part-time baan als receptioniste bij een platenmaatschappij in Hilversum. Dat was pittig. Ik had een duo-baan met een lieve collega, die mij altijd enorm steunde en waarmee ik het heel goed kon vinden. Tot op de dag van vandaag is zij een van mijn beste vriendinnen.  Het ging er vooral om dat dit was wat ik wilde. Dus mijn intrinsieke motivatie om de studie af te ronden was groot. Ik keek ernaar uit om buiten Nederland te gaan wonen en werken en wilde een bijdrage leveren aan een samenleving ergens op de wereld. Naar Ghana Ik koos voor de specialisaties gender en onderwijs in ontwikkelingslanden en vertrok in 1999 voor zes maanden naar Ghana voor mijn afstudeeronderzoek. Ik had contact gelegd met een kleine organisatie in het noorden van het land dat basisscholen opzette voor jongens en meisjes die overdag op het land moesten werken en water moesten halen. Ze konden dan aan het einde van de middag naar school om te leren lezen, schrijven en rekenen. Ik ging daar in twee dorpen onderzoeken hoe het zat met het aantal drop-outs, wat de oorzaak hiervan was en of hierin verschil was tussen jongens en meisjes. In een dorpje op een compound De begeleider van die organisatie verklaarde me voor gek dat ik dit helemaal in mijn eentje durfde te doen. In een dorpje wonen op een compound met de Ghanese bevolking en daar participerende observaties doen – hét werk van een antropoloog. Een van de hoogtepunten in mijn leven Ik heb daar zes geweldige maanden gehad, ook afgezien natuurlijk, maar het was een van de hoogtepunten in mijn leven. Een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan een vraagstuk waar zij tegenaan liepen en hierin inzicht geven, gaf mij veel energie en voldoening. En dat is wat ik wilde, zocht en heb gevonden! Wil jij ook een bijdrage leveren aan de maatschappij/wereld en worstel je ermee hoe dan? Wat past bij jou? Ik ben graag jouw sparringpartner Vind je het moeilijk om in je eentje te bedenken hoe jouw bijdrage eruitziet of hoe jij dit kan aanpakken? Welke keuzes je dan gaat maken en wat jou misschien nog tegenhoudt om het écht te gaan doen? Mail dan een bericht naar i nfo@posiyou.nl of meld je hier aan voor een gratis verhelderend gesprek . Ik ben graag jouw sparringpartner tijdens een wandeling in het bos of een gesprek in mijn coachruimte. Online kan ook. Spreek ik jou binnenkort?
door Yura Boerma - Nieuwe plekken ontdekken 18 juni 2024
Nieuwe plekken ontdekken en delen Een van de dingen die ik het allerleukst vind om te doen, is het ontdekken van nieuwe plekken . Daar kan ik enorm van genieten: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Dat doe ik graag via mijn Inspiratieblog en via social media. Nieuwe coach-wandel-locatie Collega Anneke liet mij drie maanden geleden kennis maken met landgoed de Paltz aan de rand van Soest. Het leek haar een fijne, nieuwe wandellocatie voor mijn coachgesprekken. Ze wilde mij rondleiden en laten zien hoe mooi en divers het is. Ik was onder de indruk van de plek en wilde er graag nog een keer terugkomen. Al pratend en koffie drinkend kwam het niet van foto’s maken, die ik ook graag met jou wil delen. Wandelroute door afwisselend landschap Vanaf de kleine parkeerplaats zie je een bord staan met de wandelroute van 3,5 kilometer. Hiervandaan wandel je al snel langs ‘de’ vallei. Ik denk dat dit een van de grootste aantrekkers is voor bezoekers. Een prachtige glooiend landschap waar het nu in het voorjaar knalgroen is. Het komt extra tot zijn recht met blauwe lucht en witte wolken! Verderop in de wandeling kom je op het landgoed terecht, waar de statige gebouwen en beukenlanen met koperen lantarenpalen de historie laten zien. De afwisseling van open landschap, bos, water, lanen en woningen maakt de wandeling heel divers. Cadeautje van de natuur Zittend op een bankje - genietend van de stilte en het uitzicht - zie ik een ree. Rennend van de ene naar de andere kant van de vallei. Als ik wegloop van het bankje zie ik reeën sporen op het wandelpad. Dat zijn de mooie momenten en de cadeautjes die je ervaart als je even een moment van rust neemt. Kunst in vele vormen Er zijn veel verschillende eigenaren geweest, die ieder hun stempel hebben gedrukt op het landgoed. Buiten kom je allerlei kunst tegen in de vorm van beelden. Je kunt hier een rondleiding voor boeken. Vlakbij het witte landhuis is er een kabouterdorp in de bomen met kleine ingerichte huisjes. Ontzettend leuk voor kleine kinderen. Ik genoot er zelf ook van. In de villa - het Herman van Veen Arts Center - zijn exposities van verschillende kunstenaars. In de winkel koop je boeken, kaarten, kunst, sieraden en nog veel meer. Neem tijd voor een koffie pauze Het is heerlijk pauzeren met een koffie of thee met iets lekkers in het Gallery Café. Ook hier zie je kunst, zoals schilderijen en beelden. Bij mooi weer zit je fijn op de veranda of op het terras. Coachwandeling inplannen Woon jij in de buurt van dit mooie landgoed en wil je hier met mij een coachwandeling van 1 uur inplannen? Stuur me dan een bericht op info@posiyou.nl dan prikken we samen een datum en tijd! Onder de foto vind je meer informatie over het landgoed.
door Yura Boerma - Boekentip 5 juni 2024
Twee vrouwen van 27 en 72 ontmoeten elkaar op een bankje in het park, allebei op een moeilijk punt in hun leven. In het boek ‘Wie ik ben zonder jou’ van Susan Muskee ontstaat er een onwaarschijnlijke vriendschap die heerlijk is om te volgen. Met een stapel zelfhulpboeken maken ze ieder een eigen plan om het leven weer te omarmen. Haar leven in duigen Joy’s vriend – waar ze ook mee samenwerkt – is verliefd geworden op een ander. Notabene een van de medewerkers van het bedrijf. Ze had al een prachtig Pinterest bord met hoe haar droombruiloft eruit moest gaan zien, dus voor haar gevoel valt haar leven in duigen. Ze moet het huis uit, want dat staat op zijn naam en ze staat dus letterlijk op straat. Op een dag zit Frida in een park naast haar als ze enorm begint te huilen. Frida biedt Joy een zakdoekje aan (mijn moeder zei altijd: ‘Je weet maar nooit wanneer je ze nodig hebt’, dus die heeft ze altijd bij zich). Drie jaar op de pauzestand Van het een komt het ander en binnen no time logeert Joy bij Frida. Zij staat al drie jaar op de pauzestand, sinds haar man is overleden. Met hem heeft ze een mooi leven gehad, met reizen en wonen in het buitenland. Ze volgde hem altijd en overal. De titel van het boek ‘Wie ik ben zonder jou’ slaat ook vooral op haar. Na zijn dood heeft ze alles opgeschreven waar ze spijt van had, moeite mee had of die ze simpelweg ronduit stom vond. Een voor een, allemaal op een apart papiertje. Die verbrandde ze als ze er klaar voor was om het los te laten. Zoals bijvoorbeeld: ‘dat ik mijn dromen niet heb gevolgd’, ‘dat ik mijn eigen muzieksmaak niet ken’, ‘dat ik heel veel dingen niet alleen heb gedaan.’ En de belangrijkste voor haar was: ‘dat ik niet weet wie ik ben zonder jou.’ Op het moment dat ze die allerlaatste papiertje verbrandt en los kan laten, voelt het alsof er een slot om haar hart geruisloos open klikt. En waarom dat is, mag je zelf gaan lezen in dit ontroerende én grappige verhaal. Zelfhulpboeken als leidraad Als coach intrigeert het mij dat door de hoofdpersonen zelfhulpboeken worden gelezen, die van toepassing zijn op hun situatie. De inhoud wordt niet van A tot Z weergegeven, maar de twee hoofdpersonen – Joy en Frida – gaan er wel naar leven. Ze schrijven hun doelen per week op een post-it die op de koelkast hangt. Deze post-its volg je als lezer zeven weken lang. Ze leren er belangrijke lessen uit en passen ze toe. Ieder op hun eigen manier door hun verleden, levenservaringen en leeftijd. Post-it van week 1 Zelfhulpboek van deze week: Een schone lei. Laat je onvoltooide toekomstbeeld los. Doel(en) van deze week: Laatste spullen ophalen. Digitale detox! Motto van deze week: Als iets in het leven niet loopt, moet je het soms laten varen! Lees verder onder de foto hoe Joy en Frida met deze 3 punten aan de slag gaan.