Loop jouw eigen route
Ik hou van boeken waarin ik niet alleen word meegenomen in het verhaal maar waarin ook aandacht is voor persoonlijke ontwikkeling. Dat maakt het voor mij nog aantrekkelijker om het boek tot het einde te lezen.
Een boek vol levensverhalen en -ervaringen
‘Vier wandelaars & een Siciliaan’ is hier een heel goed voorbeeld van. Vier vrouwen gaan op wandelvakantie op Sicilië en allemaal hebben ze hun eigen reden om van huis weg te gaan. Het boek zit vol met hun levensverhalen en –ervaringen. Met wensen, ruzies, spanning, lol, angst, liefde en verdriet. De karakters Lot, Joy, Hannah en Bibi zijn heel verschillend qua leeftijd en achtergrond en dat maakt het verhaal juist afwisselend. Je wilt bij ieder van hen weten hoe het met ze gaat en of het ze lukt om hun ervaringen uit het verleden te verwerken en hun nieuwe pad voor de toekomst uit te stippelen. Ieder van hen loopt haar eigen route.
“Het is mijn tweede natuur om anderen te beschermen”
In een van de laatste hoofdstukken lees je hoe Hannah, een psycholoog, zichzelf eindelijk vindt en voelt wat goed voor haar is. Terwijl ze van haar hotelkamer via een wenteltrap naar beneden loopt “voel ik me weer even het meisje dat elke ochtend vol goede moed aan de ontbijttafel aanschoof. Steevast met het voornemen niemand, en zeker haar ouders niet, teleur te stellen.” Ze realiseert zich dat ze haar pijn en verdriet weghoudt of wegneemt bij iedereen. Haar moeder, haar zoon. En dat ze er zelfs haar beroep van heeft gemaakt. “Daarom, júíst daarom, ben ik er zo goed in geworden. Het is mijn tweede natuur om anderen te beschermen. Maar wie beschermt mij? Ik ben psycholoog geworden, omdat ik wilde weten wat daarbinnen gebeurde. De plek die mijn ouders niet leken te kennen, niet in zichzelf maar ook niet in mij, die ik zelf heb moeten ontginnen. Die plek daarbinnen, daar verlangde ik als kind al naar. En die heb ik de laatste jaren verwaarloosd.”
Krampachtigheid loslaten
Voordat ze weer de verbinding zoekt met haar zoon Benji door hem te bellen en te vertellen dat ze van hem houdt, gebeurt er van alles bij Hannah tijdens de afscheidslunch. “Ik voel me licht en leeg vanbinnen. Maar deze keer is het niet de leegte van afwezigheid, het is de leegte zoals ons huis leeg kan voelen wanneer de werkster is geweest. Ik heb een heleboel ballast van me afgeschud. Bij elke stap van de tocht heb ik een beetje van de krampachtigheid die me in haar greep had kunnen loslaten. En terwijl ik een stuk focaccia door een plasje olijfolie haal, kapittel ik in gedachten mijn moeder voor al die jaren waarin ze me vertelde over de gevaren van snelle koolhydraten en geraffineerde suikers. Ik kan me niet heugen dat ik zonder schuldgevoel heb kunnen genieten van een stuk witbrood met olie, terwijl het zo lekker is.”
Lees verder onder de afbeelding
Normen en waarden die niet meer passen
Ervaringen uit het verleden kunnen een grote stempel drukken op hoe je nu je leven leeft. Hoe je geconditioneerd bent door je opvoeding, welke waarden en normen je hebt meegekregen en eigen gemaakt. Maar die zijn op dit moment misschien niet meer passend bij jou. Ze dienen je niet meer of ze putten je zelfs uit, omdat je het gevoel hebt dat je eraan moet voldoen. Dat het zo hoort en van je verwacht wordt. Dat kan op je drukken en spanning geven.
Weer balans in jezelf ervaren
Door de laagjes van je af te pellen en weer te voelen en weten wat voor jou echt belangrijk is, creëer je ruimte. Ruimte om keuzes te maken die goed zijn voor jou én je omgeving in plaats van alleen voor je omgeving. Ruimte voor rust in je hoofd, omdat jouw gedachten en overtuigingen niet meer alles overheersend zijn maar je ook naar je lichaam, je gevoel luistert. Ruimte voor tijd voor jezelf om te doen waar je blij van wordt, energie van krijgt en wat een lach op je gezicht tovert. Waar je van ontspant en uitrust, zodat je weer balans in jezelf ervaart en klaar kan staan voor die ander als het nodig is. Als je jouw eigen route loopt en het goed gaat met jou, gaat het ook goed met de ander.
Onthoudt dat als je negatieve gedachten hebt, je die niet hoeft te negeren maar dat je aan de andere kant ook aandacht mag geven aan positiviteit in je leven. Heb oog voor allebei.
“Vandaag kies ik ervoor om gelukkig te zijn”
Hannah ervaart het zo: “Als me iets duidelijk is geworden deze week, is het dat alles fundamenteel ambivalent is. Je kunt van iets houden en het verafschuwen. Je kunt bij iemand willen zijn en volledig tot rust komen door afstand te nemen. Je kunt je leven lang vrienden zijn en elkaar toch niet meer verdragen. Je kunt jezelf haten en van jezelf blijven houden. Je kunt als de dood zijn om dood te gaan en toch vertrekken. En het is allemaal goed, zolang je maar niet gaat vechten tegen de tegenstrijdigheden die het leven je opdient. De wind speelt door mijn haar, de zon brandt op mijn armen. Ik adem de zilte zeelucht diep in mijn longen. Vier seconden in. Rust. De verse geur van rozemarijn. Zes seconden uit. Rust. Morgen zal alles vast weer anders zijn. Maar vandaag kies ik ervoor gelukkig te zijn.”
Wil jij ook jouw eigen route lopen?
Loop jouw eigen route is de titel van het 5e hoofdstuk van mijn InspiratieDoeBoek 2. Hoofdstuk 1 tot en met 4 leiden je naar jouw route toe met een mix van positieve en inzicht gevende teksten, kleurrijke illustraties, vragen, invulpagina’s en reflecterende en creatieve opdrachten. Begin december verschijnt het InspiratieDoeBoek 2. Je kan hier alvast een pre-order bestellen, zodat je een van de eersten bent die het boek in je brievenbus ontvangt
Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!
