Hoeveel fouten je ook maakt. Hoe weinig progressie je ook boekt. Je ligt mijlenver voor op zij die niets doen.
Als je het anders wilt dan je altijd hebt gedaan, dan lukt je dat niet van de ene op de andere dag. Je stapt in je oude patroon, omdat je het zo jarenlang hebt gedaan. Het is een automatisme. Je maakt fouten, die je altijd maakte. Dat is je valkuil. Je doet een stapje vooruit en weer een achteruit. Het lijkt alsof er niets verandert. De vrouwen die ik coach vertellen vaak hun missers en alles wat niet goed ging de afgelopen weken als ik vraag hoe het met hun gaat. En ik begrijp dat. Natuurlijk wil je het goed doen. Althans goed voor jou. Zoals je voelt dat het jou beter bekomt. Dat het beter bij je past, zodat je lekkerder in je vel zit.
Maar dat gaat niet zo snel. Het gaat in kleine stapjes. Coaching is zeker geen quick fix, al willen we dat met z'n allen wel heel graag. Je hebt ergens last van, dus je wilt ervan af. Ik zeg dan altijd: "Je bent maar een mens." Met andere woorden: je kan jezelf niet zomaar anders programmeren. Fouten maken hoort erbij en terugval ook. Je hebt het jarenlang op een bepaalde manier gedaan, dus er gaat ook tijd overheen om het anders te kunnen gaan doen. Willen is één en kunnen is twee.
En hoe mooi is het als je ervoor hebt gekozen om aan je persoonlijke ontwikkeling te werken? Gun jezelf ook die fouten. Ze helpen je bewust te worden van je patronen en in welke valkuilen je stapt. Wees trots op de stapjes die je zet. Hoe klein ze ook zijn. Ze zijn altijd nog groter dan voordat je ervoor koos om aan jezelf te gaan werken.
Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!


