Zelfzorg zonder schuldgevoel. Kan dat?
Yura Boerma - Persoonlijke ontwikkeling • 26 juli 2021
Als je beter voor jezelf wilt zorgen, komt schuldgevoel vaak ook om de hoek kijken. En dan wordt het heel moeilijk om die tijd en ruimte voor jezelf of de dingen die je anders wilt ook daadwerkelijk te doen en vol te houden.
Negen van de tien keer komt het er niet van
Irene loopt hier keihard tegenaan en heeft daarom bij mij aangeklopt voor coaching: “Ik weet en voel dat ik beter voor mezelf mag zorgen, maar door dat eeuwig zeurende stemmetje in mijn hoofd komt het er negen van de tien keer niet van. Als ik jouw hulp niet in roep dan wordt het niks. En ik moet eerlijk zeggen dat ik me ook afvraag of ik het wel kan. Zelfzorg zonder schuldgevoel.”
Je hoofd zet het sein op groen
Irene heeft zeker een punt met haar vraag. Want als je jarenlang veel voor anderen zorgt, dan is het een hele omslag om net zo goed voor jezelf te gaan zorgen. Je brein is helemaal gericht op de aandacht die anderen van je vragen en het beroep dat op je wordt gedaan op je werk, door familie en vrienden. Dus zodra er een verzoek komt, dan zet je hoofd het sein op groen.
Naar buiten toe geprogrammeerd
“Soms hoeven mensen niet eens iets aan me te vragen”, vertelt Irene. “Dan doe ik het al uit mezelf. Ik ben zo naar buiten toe geprogrammeerd, dat ik me niet eens afvraag of ik er nog wel genoeg energie voor heb, ik zelf liever iets anders doe of er iemand anders is die het kan doen. Het is zo’n automatisme voor mij dat zorgen voor een ander.”
Vanuit een automatisme leven
Een automatisme ontstaat doordat het je met de paplepel is ingegoten, je het jezelf hebt aangeleerd vanuit een opleiding of levenservaring of om andere redenen. Het wordt dan een overtuiging, een sterke gedachte in je hoofd die als eerste opkomt bij een situatie of vraag van een ander. Dat 'eeuwig zeurende stemmetje in mijn hoofd', zoals Irene het noemt. Vanuit die gedachte ga je handelen, ga je zorgen voor. Dus op het moment dat je besluit om beter voor jezelf te gaan zorgen, dan ga je dat patroon doorbreken. Iets wat je al jaren op een bepaalde manier doet. En dan komt het schuldgevoel om de hoek kijken, want je houdt je niet aan de ‘oude regels’. Je gaat je anders gedragen en dat voelt gek. Alsof het niet goed is.
Niet van de ene op de andere dag
Het geeft een schuldgevoel, omdat je het gevoel hebt dat het zo hoort en dat het van je wordt verwacht. Dus nee, zelfzorg zonder schuldgevoel kan niet. Althans, niet van de ene op de andere dag. Maar wel als je ook gaat voelen wat goed is voor jou. Als je voelt wat zelfzorg met je doet in positieve zin. Als je merkt dat je oplaadt, meer energie hebt, je vuurtje weer gaat branden en je daardoor ook beter voor de ander kan zorgen.
Van binnen naar buiten leven
“Ik ben door de coaching veel meer van binnen naar buiten gaan leven
in plaats van andersom”, zegt Irene tegen me tijdens een wandeling. “Ik wist eigenlijk niet zo goed meer wat ik zelf nou écht belangrijk vind en daarom was ik zo naar buiten gericht. Dat was ook wel makkelijk, want ik hoefde niet over mezelf na te denken. Iets wat ik nu wel doe. En ja, soms komt dat schuldgevoel nog naar boven. Vooral als mensen mij rechtstreeks om hulp vragen en ik direct voel dat ik het niet aankan. Omdat ik al zoveel op mijn bord heb liggen of omdat ik net uit mijn werk in de zorg kom.”
Balans tussen zorg voor de ander en zelfzorg
“Nu weet ik dat ik mijn tijd en aandacht aan beide kan geven: aan de ander én aan mezelf. Ik heb daar meer balans in aangebracht en ik kan ook beter aanvoelen wanneer ik nee of ja zeg. Voorheen zei ik alleen maar ja, omdat er niks anders in me opkwam. Of ik deed het uit schuldgevoel. En dat doe ik nog steeds wel eens, maar minder vaak omdat ik beter incheck bij mezelf voordat ik antwoord geef of iets voorstel wat ik voor de ander kan doen.”
Meer rust en eigen regie
“En weet je wat het fijne is? Het geeft me ook veel meer rust in mijn hoofd en minder stress en druk, omdat ik het gevoel heb meer eigen regie te hebben. Ik bepaal en dat voelt heel fijn!”
Kies ook voor meer regie en rust in je hoofd
Wil jij dit ook net als Irene? Kies dan voor het coachtraject van 5 gesprekken voor meer regie en rust in je hoofd en lijf
Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!
Er zijn veel dingen te doen die een vrij, blij en zomers gevoel geven al ga je niet echt op vakantie. Door weg te gaan of thuis te blijven. Ik heb 7 tips voor jou. Tip 1: Ga zomerse dagjes weg. Ik doe dit zelf op het moment en het bevalt mij heel goed. Je rijdt of treint naar een plek die je nog niet kent en gaat daar de omgeving verkennen. Een natuurgebied, bloemen pluktuin, stad, dorpje, bos of strand. Net waar je zin in hebt. Om er actief bezig te zijn door te wandelen, fietsen, kanoën of een museum te bezoeken, maar je kan er natuurlijk ook een relaxte dag van maken. Net waar jij zin in hebt en wat jou een zomers- of vakantiegevoel geeft. Tip 2: Fiets naar de stad waar je het dichtst bij woont en die goed voor jou te bereiken is. Ik woon zelf ‘dichtbij’ Utrecht en het is heel verfrissend om op een andere manier de stad binnen te komen. Het leuke is dat je je ook een beetje inwoner voelt van die plek, want het voelt zo anders en vrij dan dat je met de trein of auto aankomt. Probeer het maar eens uit. Tip 3: Gun jezelf nieuwe inzichten met het PosiYou InspiratieDoeBoek. Ik heb speciaal voor jou twee boeken geschreven om op een laagdrempelige, leuke en soms ook creatieve manier jezelf beter te leren kennen. InspiratieDoeBoek 1 is echt een boek voor jou ‘als je verlangt naar meer ruimte, rust en tijd voor jezelf. Als je wilt leven en werken vanuit je hart, in lijn met jezelf’. InspiratieDoeBoek 2 is voor jou ‘als je verlangt naar meer balans in jezelf. Tussen geven en nemen. Tussen zorgen en zelfzorg. Tussen je hoofd en je hart’. Via de linkjes hierboven bekijk en bestel je ze in mijn webshop. Het is tijd voor jou! Tip 4: Maak een puzzel met een afbeelding die jou blij maakt, waar je echt wat mee hebt. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een puzzel waar Frida Kahlo op staat in verschillende poses en gedaantes uit de schilderijen die ze zelf maakte. Tip 5: Doe inspiratie op via mijn blog waar ik regelmatig schrijf over de nieuwe plekken die ik ontdek. Bijvoorbeeld: Villa Augustus, landgoed Rhijnauwen, de tuinen van Kraaybeekerhof, Texel, Schoorl of Arnhem met een fijn koffietentje en de 7 straatjes. Ik geniet daar enorm van: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Via deze link lees & bekijk je ze alle 21 en kies je een plek uit die jij ook wilt bezoeken. Tip 6: Plan een thuisdag of -week en lees eindelijk dat tijdschrift dat er al zo lang ligt. Pak je dagboek weer op, ga handletteren of start een creatieve (online) cursus. Kies nieuwe foto’s uit voor de lijsten die in je woonkamer of overloop hangen. Bak een gezonde taart met zomers fruit of kook een nieuw recept met ingrediënten die je niet zo snel zou kiezen. Nieuwe dingen doen geeft energie en dat past goed bij de zomer! Tip 7: Gun jezelf coaching. Ik heb een fijne zomeraanbieding met een mini VIP dag. Drie uur 1-op-1 coaching op een mooie wandel locatie vlakbij Utrecht. Je leert in een halve dag hoe je meer ruimte, rust en tijd voor jezelf neemt. Zonder schuldgevoel. Hier lees je er alles over en meld je je aan We plannen samen een datum, zodat ik jou kan helpen naar meer balans in je leven!
Nieuwe plekken ontdekken en delen Een van de dingen die ik het allerleukst vind om te doen, is het ontdekken van nieuwe plekken . Daar kan ik enorm van genieten: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Dat doe ik graag via mijn Inspiratieblog en via social media. Aan de rand van Utrecht De Veldkeuken in Bunnik tussen landgoed Amelisweerd en Rhijnauwen is een plek die je echt moet kennen. Met een fijn (rookvrij) terras en Buitenbar aan de Kromme Rijn, vlakbij een brug zodat je er van alles te zien hebt. Er komen wandelaars, fietsers en kanoërs langs. Het ligt aan de rand van Utrecht, heel centraal in het land en toch is er een rustige sfeer. Vooral als je er in de ochtend bent. Eigen bakkerij en landgoedwinkel Ze staan voor puur en lekker eten. Bij de koffie en thee bestel je overheerlijke taartjes, die uit hun eigen bakkerij komen en die ook bij veel andere koffietentjes in de buurt worden verkocht. Je kunt er ook ontbijten en lunchen met het lekkerste desembrood. Die je gelukkig ook in hun landgoedwinkel kunt kopen. En waar ze veel meer lekkers te koop hebben liggen. Dus vergeet daar vooral niet te gaan kijken! In de zomer kun je er ook dineren en maken ze de lekkerste gerechten met alles wat net geoogst is. Kijk even op de website tot welke datum dit is, dan kun je meteen reserveren. Wandelen langs het water en door het bos Aan het einde van de parkeerplaats Amelisweerd zie je een bordje staan met Bunkerpad. Die kun je volgen naar landgoed Rhijnauwen, waar je verder kunt lopen langs de Kromme Rijn of door het bos. Hier kom je ook het bekende Theehuis Rhijnauwen tegen. Je kunt vanaf de parkeerplaats ook meteen doorlopen naar de Veldkeuken, er lekker binnen of op het terras zitten en vanaf daar gaan wandelen. Langs de Kromme Rijn richting Utrecht en dan zo langzamerhand het bos van landgoed Amelisweerd in. Er zijn genoeg mogelijkheden en routes. Er lopen ook genoeg fietspaden en -routes als je meer een fietser bent. Onder de foto van de landgoedwinkel vind je meer leuke tips in de buurt van de Veldkeuken en informatie over de Veldkeuken, zoals hun site voor de parkeermogelijkheden, reserveren, webshop voor het bestellen van brood etcetera.
‘Als je me toen had gevraagd waarom ik opnieuw aan de tocht wilde beginnen, had ik je geen antwoord kunnen geven. Pas onderweg zou ik erachter komen wat me dreef, zou ik leren dat een wandeling veel meer is dan één stap voor de andere, meer dan een avontuur of een fysieke inspanning. Ergens tussen de hoge meren van het Lake District en de vredige heuvels van de Yorkshire Dales zou ik begrijpen dat mijn wandeling een afscheid was. Een deur sluiten. Een hart breken. Een bladzijde omslaan. Dromen. Jaren. Charlie.’ Over oude paden naar een nieuwe toekomst Zo begint het boek 'In mijn voetsporen. Trektocht over oude paden naar een nieuwe toekomst' van Sarah Meuleman. Als twintiger doorkruiste ze het noorden van Engeland. Met een zware rugzak liep ze de legendarische en pittige Coast to Coast route. Van de Ierse Zee naar de Noordzee. Op een dag vond ze het dagboek terug dat ze toen heeft bijgehouden en voelde ze dat ze terug wilde keren. Om het pad opnieuw te lopen in haar oude voetsporen. Ze herontdekt het landschap en door een onverwachte wending ook zichzelf. Waar ligt mijn eigen spoor? Sarah loopt de trektocht samen met haar vriend Mark. Hij noemt het haar ‘tweede kruistocht’. Maar zij heeft dan nog niet door wat deze wandeling haar zal brengen. Wel weet ze dat het haar rust gaat brengen en dat ze oude herinneringen tegen gaat komen. Onderweg en in haar hoofd. Het is een zware trektocht, omdat in het begin haar conditie niet heel goed is en ze ook onderling strubbelingen krijgen. Maar ze ontmoeten ook veel mede wandelaars die ieder hun eigen verhaal en reden hebben om de route te lopen. Hier haalt ze veel steun en plezier uit, maar het uiteindelijke verhaal gaat over haar en Mark. Aan het einde van het boek schrijft ze: ‘Sporen. Deze hele trektocht draait om sporen. Niet alleen loop ik in de voetsporen van het meisje dat ik ben geweest, ik zoek ook naar de mijne. Waar wil ik heen? In deze fase van mijn leven? Waar ligt mijn eigen spoor?’ Niet langer bang zijn om ruimte in te nemen ‘Doorzetten betekent hetzelfde spoor aanhouden. Niet uitspreken wat je dwarszit, maar accepteren en verdragen. Sterker zijn dan de pijn. Eigenlijk is doorzetten een vorm van zwijgen. Vroeger heb ik geleerd dat het belangrijk is om nederig en bescheiden te zijn. Het leven draait niet om jou, druk je niet te veel naar de voorgrond, wees vooral niet arrogant. Of, een mooie van mijn vader: jij bent niet de navel van de wereld. Jarenlang heb ik gedacht: wat doe ik ertoe? Elk spoor van mij zal gauw verdwijnen. Net als die witte lijnen in de lucht van straaljagers die net over onze hoofden vlogen. Alles zal vervagen en verstrijken. Langzaam begin ik te begrijpen dat mijn tweede tocht daar tegen indruist. In dit overrompelende landschap plaats ik mijn eigen voetstappen en gedachten centraal. Dat voelt als een omwenteling. Ik wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen. Ik wil mijn eigen lijnen tekenen in de lucht. Sporen achterlaten. Als is het maar voor even.’ Dit vind ik zo’n mooie passage. Ze wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen, al heeft ze jarenlang geleerd en gehoord dat ze nederig en bescheiden moet zijn. Ze moest een soort van klein blijven en vooral niet laten horen wat zij ergens van vindt of iets doen waarmee ze een stempel drukt op de wereld. Al is het klein, zoals dit boek schrijven. Laten zien wat er verborgen zit in jou Ik zie mooie parallellen met de vrouwen die ik coach en die ook moeite hebben met het innemen van ruimte. Het nemen van tijd voor zichzelf of zich dat te gunnen. Terwijl het een basis behoefte is die we allemaal nodig hebben in het drukke leven wat we leiden. Want anders drijven we af van onszelf, van wie we zijn en waar we goed in zijn. Wat ons drijft en waar we blij van worden. Wat we de wereld te bieden hebben, al is het klein en passen we het alleen maar toe in de kring waartoe we behoren. Je doet ertoe, je bent van waarde en je mag zichtbaar zijn. Met alles wat in je zit en wat er misschien al jaren niet uitkomt. Wat zit er stilletjes verborgen in jou? Voel jij dat er iets borrelt van binnen dat eruit mag? Waardoor jij meer jezelf bent en gaat floreren? Laat het zien, lieve vrouw. Want wij zitten daarop te wachten. Op jouw innerlijke wijsheid en jouw talenten. Laat maar zien wat er onder al die laagjes zit verborgen. Wordt er iets in jou aangeraakt door dit verhaal? En vind je het fijn om daar samen over te sparren? Laat het me weten en stuur een berichtje
