Wat ik van mijn opa leerde

Yura Boerma - Levensverhalen • 21 april 2024

Eerst klim ik met veel moeite de steile en krakende trap op. Daar is zijn domein. Een zolder vol met boeken, dozen met dia’s van alle reizen, een filmscherm, de mooie stenen die hij verzamelt en nog veel meer. Het staat mutje vol met allerlei spullen voor en van zijn hobby’s. Ik vind het allemaal maar oude zooi en heb er niet zoveel aandacht voor. Ik kom voor iets heel anders op die zolder: de donkere kamer.

 

Spannend en ontspannend tegelijk

Het meest magische moment bij mijn opa is als we de foto’s die we hebben gemaakt, hier worden ontwikkeld en afgedrukt. Samen over die bakken met ontwikkelaar en fixeer heen hangen om te kijken wat er gebeurt en hoe de foto’s zijn geworden. Het is spannend en ontspannend tegelijk. Mijn opa weet precies wat er in welke bak moet en hoelang. Ik snap er niks van en vind het maken van de foto’s veel leuker, dus ik laat hem als professional lekker zijn gang gaan.

Als het resultaat uiteindelijk aan de waslijn hangt te drogen in de doka, dan lopen we samen naar beneden. Mijn oma is altijd in haar leunstoel bij het raam te vinden, of in de keuken. Dan is het tijd voor de lunch aan de eettafel of voor een kop zwarte thee met een koekje van de echte bakker.

 

Mijn eerste eigen klikklak camera

Mijn opa en oma woonden in Hilversum, net zoals wij. Ik kon gemakkelijk met mijn fiets naar hen toe. Die zolder, zoals ik hierboven beschrijf… die was spannend, ik ruik ook nog steeds de speciale geur als ik eraan terugdenk. Ik weet nog goed dat opa aan mij – en ook aan mijn broer – een eigen klikklak fotocamera cadeau gaf. Ik was denk een jaar of tien. Dat was voor mij een goede reden om vaker naar hen toe te gaan. Hij leerde mij alle kneepjes van het fotograferen. Geduldig legde hij uit hoe ik een onderwerp perfect in beeld kon brengen, hoe ik mensen dichtbij kon fotograferen en waar ik op moest letten als ik de natuur vastlegde.

 

Hij was trots

Op een dag mocht ik opa zelf op de gevoelige plaat zetten, terwijl we onderweg waren. Heel dichtbij. Ik werd er een beetje zenuwachtig van, want ja ik had al heel wat ‘lessen’ gehad dus nu moest ik laten zien dat ik het kon. Ik kom die foto nog wel eens tegen en het is echt mijn opa, zoals hij kijkt. Hij was trots dat ik hem zo goed had vastgelegd. En eenmaal bij hen thuis mocht ik ook oma fotograferen. In de achtertuin. Zij wilde nooit op de foto, maar liet het toe dat haar kleindochter dit deed. Dat was een speciaal moment!

 

Mijn opa deelde ook zijn foto’s en dia’s

Tot op de dag van vandaag is fotograferen een grote blijmaker voor mij. Mooie plaatjes schieten in een stad, mooi dorpje of natuur. Net dat ene moment vastleggen of iets dat mijn aandacht trekt. En dat delen met anderen. Met mijn gezin, vriendinnen en op Instagram en Facebook. Mijn opa deelde zijn foto’s en dia’s ook graag met ons. Na een vakantiereis werden we bij hen thuis uitgenodigd en zaten we met z’n allen in de eetkamer alles te bekijken. Eerst in fotoboeken en later de dia’s op een groot uitgerold scherm. Mijn opa hield dan zo’n aanwijsstokje vast om zijn verhaal te verduidelijken. Hij was helemaal in zijn element!

 

In mijn element

En dat in je element zijn ervaar ik ook bij het maken van foto’s. Maar ook als ik wandel of nieuwe plekken ontdek. Een nieuw koffietentje bijvoorbeeld met heerlijke cappuccino en wat lekkers of een restaurant waar je lekkere kleine hapjes kunt delen. Of als ik lees, schrijf, knip en plak, mooie plaatjes en quotes verzamel of leuke washi tape en mooie kaarten bij mijn notities plak. Dit deed ik al als kind. Lekker knutselen, tekenen, zelf verhaaltjes schrijven en er boekjes van maken. Fröbelen was echt mijn ding en doe ik nu nog steeds.

 

Haal jouw eigen blijmakers uit de vriezer

Het maakt niet uit hoe oud je bent en wat je doet als hobby. Kijk maar naar mijn opa, die was op zijn 70e nog lekker bezig in de doka. Vergeet niet dat de hobby’s uit de tijd van je jeugd juist de dingen zijn waar je blij van werd en wordt. Jouw eigen blijmakers! Door allerlei redenen zet je ze op een bepaald moment in de koelkast en denk je: dat komt wel weer een keer. Maar voordat je het weet staan ze in de vriezer en komen ze er nooit meer uit.

 

Een positieve boost

Nu is het tijd om ze er weer uit te halen, want weet je, toen ik de hobby’s uit mijn jeugd weer oppakte op mijn 45e heeft het mij geholpen om te zien wat mij energie gaf, een positieve boost. Gewoon even tijd voor mezelf met een mooi notitieboekje, gekleurde pennen, washi tape, stickers en potloden. Of met mijn telefoon een rondje lopen of fietsen in de natuur en foto’s maken van mooie plekken.

 

Wat deed jij graag als kind en zou je weer willen oppakken?

 

Uitnodiging om iets moois voor jezelf te maken

Als je ook van mooie dingen maken houdt met plaatjes, quotes, washi tape, stickers enzo dan nodig ik je graag uit voor de moodboard workshop die ik op zaterdag 25 mei organiseer. Je maakt een inspirerend moodboard voor jezelf waar op staat wat goed is voor jou, waar je energie van krijgt en blij van wordt. Waardoor je je in balans voelt en rust in je hoofd krijgt. Dat wat écht belangrijk is voor jou. De workshop is een fijn moment voor jezelf Lees hier alle informatie over de workshop en meld je aan

Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!

7 tips om deze zomer te doen als je niet op vakantie gaat

door Yura Boerma - Verzoeknummer • 22 juli 2025
Er zijn veel dingen te doen die een vrij, blij en zomers gevoel geven al ga je niet echt op vakantie. Door weg te gaan of thuis te blijven. Ik heb 7 tips voor jou. Tip 1: Ga zomerse dagjes weg. Ik doe dit zelf op het moment en het bevalt mij heel goed. Je rijdt of treint naar een plek die je nog niet kent en gaat daar de omgeving verkennen. Een natuurgebied, bloemen pluktuin, stad, dorpje, bos of strand. Net waar je zin in hebt. Om er actief bezig te zijn door te wandelen, fietsen, kanoën of een museum te bezoeken, maar je kan er natuurlijk ook een relaxte dag van maken. Net waar jij zin in hebt en wat jou een zomers- of vakantiegevoel geeft. Tip 2: Fiets naar de stad waar je het dichtst bij woont en die goed voor jou te bereiken is. Ik woon zelf ‘dichtbij’ Utrecht en het is heel verfrissend om op een andere manier de stad binnen te komen. Het leuke is dat je je ook een beetje inwoner voelt van die plek, want het voelt zo anders en vrij dan dat je met de trein of auto aankomt. Probeer het maar eens uit. Tip 3: Gun jezelf nieuwe inzichten met het PosiYou InspiratieDoeBoek. Ik heb speciaal voor jou twee boeken geschreven om op een laagdrempelige, leuke en soms ook creatieve manier jezelf beter te leren kennen. InspiratieDoeBoek 1 is echt een boek voor jou ‘als je verlangt naar meer ruimte, rust en tijd voor jezelf. Als je wilt leven en werken vanuit je hart, in lijn met jezelf’. InspiratieDoeBoek 2 is voor jou ‘als je verlangt naar meer balans in jezelf. Tussen geven en nemen. Tussen zorgen en zelfzorg. Tussen je hoofd en je hart’. Via de linkjes hierboven bekijk en bestel je ze in mijn webshop. Het is tijd voor jou! Tip 4: Maak een puzzel met een afbeelding die jou blij maakt, waar je echt wat mee hebt. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een puzzel waar Frida Kahlo op staat in verschillende poses en gedaantes uit de schilderijen die ze zelf maakte. Tip 5: Doe inspiratie op via mijn blog waar ik regelmatig schrijf over de nieuwe plekken die ik ontdek. Bijvoorbeeld: Villa Augustus, landgoed Rhijnauwen, de tuinen van Kraaybeekerhof, Texel, Schoorl of Arnhem met een fijn koffietentje en de 7 straatjes. Ik geniet daar enorm van: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Via deze link lees & bekijk je ze alle 21 en kies je een plek uit die jij ook wilt bezoeken. Tip 6: Plan een thuisdag of -week en lees eindelijk dat tijdschrift dat er al zo lang ligt. Pak je dagboek weer op, ga handletteren of start een creatieve (online) cursus. Kies nieuwe foto’s uit voor de lijsten die in je woonkamer of overloop hangen. Bak een gezonde taart met zomers fruit of kook een nieuw recept met ingrediënten die je niet zo snel zou kiezen. Nieuwe dingen doen geeft energie en dat past goed bij de zomer! Tip 7: Gun jezelf coaching. Ik heb een fijne zomeraanbieding met een mini VIP dag. Drie uur 1-op-1 coaching op een mooie wandel locatie vlakbij Utrecht. Je leert in een halve dag hoe je meer ruimte, rust en tijd voor jezelf neemt. Zonder schuldgevoel. Hier lees je er alles over en meld je je aan We plannen samen een datum, zodat ik jou kan helpen naar meer balans in je leven!

Koffie-, brood- en wandeltip: de Veldkeuken in Bunnik (Utrecht)

door Yura Boerma - Nieuwe plekken ontdekken • 19 juli 2025
Nieuwe plekken ontdekken en delen Een van de dingen die ik het allerleukst vind om te doen, is het ontdekken van nieuwe plekken . Daar kan ik enorm van genieten: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Dat doe ik graag via mijn Inspiratieblog en via social media. Aan de rand van Utrecht De Veldkeuken in Bunnik tussen landgoed Amelisweerd en Rhijnauwen is een plek die je echt moet kennen. Met een fijn (rookvrij) terras en Buitenbar aan de Kromme Rijn, vlakbij een brug zodat je er van alles te zien hebt. Er komen wandelaars, fietsers en kanoërs langs. Het ligt aan de rand van Utrecht, heel centraal in het land en toch is er een rustige sfeer. Vooral als je er in de ochtend bent. Eigen bakkerij en landgoedwinkel Ze staan voor puur en lekker eten. Bij de koffie en thee bestel je overheerlijke taartjes, die uit hun eigen bakkerij komen en die ook bij veel andere koffietentjes in de buurt worden verkocht. Je kunt er ook ontbijten en lunchen met het lekkerste desembrood. Die je gelukkig ook in hun landgoedwinkel kunt kopen. En waar ze veel meer lekkers te koop hebben liggen. Dus vergeet daar vooral niet te gaan kijken! In de zomer kun je er ook dineren en maken ze de lekkerste gerechten met alles wat net geoogst is. Kijk even op de website tot welke datum dit is, dan kun je meteen reserveren. Wandelen langs het water en door het bos Aan het einde van de parkeerplaats Amelisweerd zie je een bordje staan met Bunkerpad. Die kun je volgen naar landgoed Rhijnauwen, waar je verder kunt lopen langs de Kromme Rijn of door het bos. Hier kom je ook het bekende Theehuis Rhijnauwen tegen. Je kunt vanaf de parkeerplaats ook meteen doorlopen naar de Veldkeuken, er lekker binnen of op het terras zitten en vanaf daar gaan wandelen. Langs de Kromme Rijn richting Utrecht en dan zo langzamerhand het bos van landgoed Amelisweerd in. Er zijn genoeg mogelijkheden en routes. Er lopen ook genoeg fietspaden en -routes als je meer een fietser bent. Onder de foto van de landgoedwinkel vind je meer leuke tips in de buurt van de Veldkeuken en informatie over de Veldkeuken, zoals hun site voor de parkeermogelijkheden, reserveren, webshop voor het bestellen van brood etcetera.

Wandelen in je eigen voetsporen

door Yura Boerma - Boekentip • 6 juli 2025
‘Als je me toen had gevraagd waarom ik opnieuw aan de tocht wilde beginnen, had ik je geen antwoord kunnen geven. Pas onderweg zou ik erachter komen wat me dreef, zou ik leren dat een wandeling veel meer is dan één stap voor de andere, meer dan een avontuur of een fysieke inspanning. Ergens tussen de hoge meren van het Lake District en de vredige heuvels van de Yorkshire Dales zou ik begrijpen dat mijn wandeling een afscheid was. Een deur sluiten. Een hart breken. Een bladzijde omslaan. Dromen. Jaren. Charlie.’ Over oude paden naar een nieuwe toekomst Zo begint het boek 'In mijn voetsporen. Trektocht over oude paden naar een nieuwe toekomst' van Sarah Meuleman. Als twintiger doorkruiste ze het noorden van Engeland. Met een zware rugzak liep ze de legendarische en pittige Coast to Coast route. Van de Ierse Zee naar de Noordzee. Op een dag vond ze het dagboek terug dat ze toen heeft bijgehouden en voelde ze dat ze terug wilde keren. Om het pad opnieuw te lopen in haar oude voetsporen. Ze herontdekt het landschap en door een onverwachte wending ook zichzelf. Waar ligt mijn eigen spoor? Sarah loopt de trektocht samen met haar vriend Mark. Hij noemt het haar ‘tweede kruistocht’. Maar zij heeft dan nog niet door wat deze wandeling haar zal brengen. Wel weet ze dat het haar rust gaat brengen en dat ze oude herinneringen tegen gaat komen. Onderweg en in haar hoofd. Het is een zware trektocht, omdat in het begin haar conditie niet heel goed is en ze ook onderling strubbelingen krijgen. Maar ze ontmoeten ook veel mede wandelaars die ieder hun eigen verhaal en reden hebben om de route te lopen. Hier haalt ze veel steun en plezier uit, maar het uiteindelijke verhaal gaat over haar en Mark. Aan het einde van het boek schrijft ze: ‘Sporen. Deze hele trektocht draait om sporen. Niet alleen loop ik in de voetsporen van het meisje dat ik ben geweest, ik zoek ook naar de mijne. Waar wil ik heen? In deze fase van mijn leven? Waar ligt mijn eigen spoor?’ Niet langer bang zijn om ruimte in te nemen ‘Doorzetten betekent hetzelfde spoor aanhouden. Niet uitspreken wat je dwarszit, maar accepteren en verdragen. Sterker zijn dan de pijn. Eigenlijk is doorzetten een vorm van zwijgen. Vroeger heb ik geleerd dat het belangrijk is om nederig en bescheiden te zijn. Het leven draait niet om jou, druk je niet te veel naar de voorgrond, wees vooral niet arrogant. Of, een mooie van mijn vader: jij bent niet de navel van de wereld. Jarenlang heb ik gedacht: wat doe ik ertoe? Elk spoor van mij zal gauw verdwijnen. Net als die witte lijnen in de lucht van straaljagers die net over onze hoofden vlogen. Alles zal vervagen en verstrijken. Langzaam begin ik te begrijpen dat mijn tweede tocht daar tegen indruist. In dit overrompelende landschap plaats ik mijn eigen voetstappen en gedachten centraal. Dat voelt als een omwenteling. Ik wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen. Ik wil mijn eigen lijnen tekenen in de lucht. Sporen achterlaten. Als is het maar voor even.’ Dit vind ik zo’n mooie passage. Ze wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen, al heeft ze jarenlang geleerd en gehoord dat ze nederig en bescheiden moet zijn. Ze moest een soort van klein blijven en vooral niet laten horen wat zij ergens van vindt of iets doen waarmee ze een stempel drukt op de wereld. Al is het klein, zoals dit boek schrijven. Laten zien wat er verborgen zit in jou Ik zie mooie parallellen met de vrouwen die ik coach en die ook moeite hebben met het innemen van ruimte. Het nemen van tijd voor zichzelf of zich dat te gunnen. Terwijl het een basis behoefte is die we allemaal nodig hebben in het drukke leven wat we leiden. Want anders drijven we af van onszelf, van wie we zijn en waar we goed in zijn. Wat ons drijft en waar we blij van worden. Wat we de wereld te bieden hebben, al is het klein en passen we het alleen maar toe in de kring waartoe we behoren. Je doet ertoe, je bent van waarde en je mag zichtbaar zijn. Met alles wat in je zit en wat er misschien al jaren niet uitkomt. Wat zit er stilletjes verborgen in jou? Voel jij dat er iets borrelt van binnen dat eruit mag? Waardoor jij meer jezelf bent en gaat floreren? Laat het zien, lieve vrouw. Want wij zitten daarop te wachten. Op jouw innerlijke wijsheid en jouw talenten. Laat maar zien wat er onder al die laagjes zit verborgen. Wordt er iets in jou aangeraakt door dit verhaal? En vind je het fijn om daar samen over te sparren? Laat het me weten en stuur een berichtje